🎐 Szkoła Bez Zadań Domowych

Szkoła bez zadań domowych – to marzenie! Co rusz pojawiają się nowe apele w tej sprawie. Potrzebę zmian dostrzegają nie tylko uczniowie, ale też ich rodzice, a nawet Rzecznik Praw Dziecka. Co prawda, nic nie wskazuje, aby resort edukacji w najbliższych czasie wprowadził odgórnie takie zmiany, ale niektóre placówki w kraju same decydują się na rezygnację z zadań domowych. Od kilku tygodni w tym gronie jest również szkoła z naszego regionu – to podstawówka w Lubiniu, w gminie Krzywiń. Co więcej, jej dyrektor Marcin Jędroszkowiak zachęca innych do podobnych kroków. – Wspólnie z moim kolegą Jakubem Tylmanem, który prowadzi Publiczną Szkołę Podstawową im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Śremie, wymyśliliśmy akcję „Szkoła bez zadań domowych”. Obaj jesteśmy nauczycielami, ale jednocześnie rodzicami i widzimy, jak wiele czasu dzieciom zajmuje nauka. Obciążenia związane ze szkołą bywają bardzo duże i często uczniom nie starcza już czasu na realizację swoich pasji lub po prostu zabawę, do której przecież mają prawo – podkreśla Marcin Jędroszkowiak, dyrektor Zespołu Szkół i Placówek Oświatowych im. Adama Mickiewicza w Lubiniu. Dyrektor Jędroszkowiak zaznacza, że w starszych klasach podstawówki uczniowie w spędzają w szkole od 35 do 38 godzin tygodniowo, a to niemal tyle, ile ich rodzice zatrudnieni na pełen etat spędzają w pracy. Z tym, że dorośli po powrocie do domu zajmują się swoimi prywatnymi sprawami, a uczniowie znowu siadają do nauki lub biegną na zajęcia dodatkowe. – Gdzie w tym wszystkim miejsce na realizowanie własnych marzeń? Gdzie miejsce na realizację podstawowych praw dziecka: prawa do wolnego czasu, prawa do realizacji siebie, prawa do wolności – pyta dyrektor. W Lubiniu już od dwóch lat, zgodnie z obowiązującym statutem szkoły, nauczyciele nie zadają zadań domowych na weekendy. Inicjatorem takiego rozwiązania był samorząd uczniowski. Nie wszyscy pedagodzy od razu przekonali się do tego pomysłu. Bywało różnie, ale każde odstępstwo od obowiązującej reguły uczniowie sygnalizowali dyrektorowi, który starał się sprawę wyjaśniać. – Nie da się zupełnie zrezygnować z zadań domowych – przyznaje M. Jędroszkowiak. – Lekturę trzeba przeczytać, a tabliczki mnożenia i słówek z angielskiego nauczyć na pamięć, bo inaczej tej wiedzy się nie zdobędzie. Zależało mi, aby zrezygnować z pisemnych prac domowych. Dlatego namówiłem nauczycieli w naszej szkole. Kolega w Śremie zaczął jeszcze wcześniej, bo w październiku. Dyrektor lubińskiej placówki zaznacza, że obecnie w jego szkole nie ma obowiązkowych zadań domowych, ale część nauczycieli przygotowuje zadania dla chętnych. Jeśli uczeń ich nie odrobi nie ponosi z tego tytułu żadnych konsekwencji, ale jeśli je wykona może otrzymać dobrą ocenę. – Nie kwestionuję tego rozwiązania. Powiem więcej, widzę w tym pozytywne aspekty. Na pewno działa ono motywująco, a nie stresująco na ucznia, a to ważne. Poza tym ci, którzy w wolnym czasie zamiast obliczać matematyczne równania wolą pograć w piłkę nożną bez jakichkolwiek obaw mogą to uczynić – dodaje M. Jędroszkowiak. Dyrektor lubińskiej placówki zaznacza, że obecne rozwiązania dotyczące zadań domowych wprowadzone zostały w jego szkole na okres próbny. Ma jednak nadzieję, że uda mu się przekonać do tego pomysłu także obecnych sceptyków. – Lokalnie jesteśmy w stanie dużo zmienić, ale w tym temacie potrzebne są systemowe zmiany, a te musimy wypracować wspólnie dużą grupą. Zachęcamy więc dyrektorów szkół do włączenia się do naszej akcji. Stworzyliśmy w tym celu specjalną stronę internetową Chcemy, aby była ona platformą wymiany doświadczeń i abyśmy wspólnymi siłami znaleźli rozwiązania, które będą korzystne dla uczniów. Mamy już ambasadorów naszej akcji, przede wszystkim młodych artystów, którzy z własnego doświadczenia wciąż pamiętają, jak trudno jest pogodzić własne pasje z mnóstwem zadań domowych – dodaje Jakub Tylman.

Nauczyciele wiedzą, że to plaga. – Palą w toalecie, ale nawet w salach, bo taki e-papieros prawie nie ma zapachu, a w razie czego mogą go w każdym momencie schować do kieszeni. I trudno przez to złapać na gorącym uczynku. Teraz to trzeba być bardziej wyczulonym na zapach wanilii czy gumy balonowej niż tytoniu – mówi ta sama

Dwa lata temu dyrektorka Szkoły Podstawowej nr 323 im. Polskich Olimpijczyków w Warszawie postanowiła wprowadzić w życie eksperyment zakładający takie zmiany jak brak zadań domowych czy nieużywanie czerwonego długopisu w sprawdzaniu prac uczniów. Efekty widać gołym okiem. Wioletta Krzyżanowska jest dyrektorką pierwszej w Polsce szkoły, która zdecydowała się zrezygnować z zadawania uczniom prac domowych. Nauczycielka otwarcie mówi, że uczniowie w ciągu dnia mają często więcej pracy, niż dorośli. „Dzisiaj dzieci i młodzież spędzają w szkole 6-8 godzin. Kolejne dwie godziny to odrabianie lekcji. W sumie mamy do czynienia z dziesięciogodzinnym dniem pracy dziecka” – ocenia w rozmowie z Zadaniem szkoły było więc przemodelowanie planu nauczania w taki sposób, by wszystkie założenia programowe były realizowane w trakcie lekcji. W Szkole Podstawowej nr 323 nie traci się już cennego czasu na sprawdzanie prac domowych. „Nie wszyscy jednak byli zachwyceni tym pomysłem. Mówili, że szkoła bez prac domowych, to nie szkoła. Ale się nie poddawałam” – mówi Wioletta Krzyżanowska. Eksperyment był ryzykowny, ale okazał się być ogromnym sukcesem. Metody dydaktyczne stosowane w warszawskiej podstawówce spotkały się z bardzo pozytywnym przyjęciem – nie trzeba oczywiście mówić, że ze strony uczniów, ale i rodziców, a także mediów. Co więcej, dzięki inicjatywie dyrektorki Szkoły Podstawowej nr 323 w Warszawie, rozpoczęła się ogólnopolska dyskusja o ograniczeniu ilości prac domowych we wszystkich szkołach. Kolejną zmianą, jaką wprowadziła Wioletta Krzyżanowska w swojej szkole, była rezygnacja ze sprawdzania prac czerwonym długopisem. „To podejście perspektywiczne. Chcę, żeby młody człowiek wiedział, w czym jest dobry – stąd rezygnacja z czerwonego długopisu na rzecz zielonego, którym zaznaczamy w pracy pisemnej ucznia to, co zrobił dobrze. Dzięki czemu dziecko skupia się na swoich mocnych stronach, które może później rozwijać” – tłumaczy. Nauczyciele w szkole Wioletty Krzyżanowskiej są zobowiązani także przedstawić uczniom zagadnienia, na które będą zwracać uwagę podczas oceniania. „Według mnie takie podejście świadczy o „szukaniu haka” na ucznia: zadam takie pytanie, na które na pewno nie odpowie” – komentuje powszechny sposób odpytywania uczniów dyrektorka. „Można pomyśleć, że brak prac domowych, brak czerwonych długopisów, to też takie bezstresowe nauczanie. Nie za dobrze tym dzieciakom?” – pyta prowokacyjnie dziennikarka Pani Wioletta ma na to odpowiedź: „Czy obowiązkowe prace domowe i znaczone błędy na czerwono decydują o sukcesie w życiu? Nie… Naszym celem jest przede wszystkim zwiększenie efektywności procesu dydaktycznego na lekcji i w dalszej kolejności wyeliminowanie frustracji związanej z rodzinnym odrabianiem prac domowych. Rezygnujemy z represji za nieodrobiona pracę domową i dajemy czas na wykonanie jej w dowolnym terminie, a nie z dnia na dzień” – podsumowuje – „W konsekwencji tego wszystkiego zwiększamy czas dla dziecka i rodziny, który mogą poświęcić na budowanie więzi”.

Szkoła bez codziennych pisemnych zadań domowych; Zdalna Szkoła+ Wsparcie UE; Projekty międzynarodowe ERASMUS | eTwinning. Aktualności; Tu zaczyna się nowy Erasmus+; Kilka słów o realizowanych projektach… Odznaka Jakości Projektu; Szkoła otwarta na wielokulturowość; Odznaka: Szkoła eTwinning; Together with Arts | Erasmus+; Szkolne

^{Szanowni Rodzice i Uczniowie naszej szkołyZgodnie z uchwałą Rady Pedagogicznej z dnia 23 stycznia 2018 r. oraz po analizie ankiety przeprowadzonej wśród naszej społeczności szkolnej informujemy, iż od drugiego semestru roku szkolnego 2017/2018 wprowadzamy innowację w systemie oceniania pod nazwą:„Szkoła bez pisemnych zadań domowych”Zmiana dotyczy wszystkich klas gimnazjalnych oraz klasy ósmej szkoły po co ta zmiana?Codzienne odrabianie pisemnych zadań domowych zajmuje bardzo dużo stres i frustrację uczniów i ich zadań domowych powoduje spadek motywacji do pisemnych zadań domowych nie weryfikuje rzeczywistych wiadomościi umiejętności trudno ocenić, czy praca została wykonana praca domowa miała sens musi być sprawdzona i oceniona u każdego ucznia, a na to niestety nie ma czasu na czas, poświęcany wcześniej na sprawdzanie zadań domowych, każdy nauczyciel wykorzysta na dodatkowe zadania wykonane wspólnie na lekcjach (tzw. efektywne wykorzystanie czasu lekcji).Uczniowie będą mieli więcej czasu w domu np. na powtórzenie słówek z języków obcych, czytanie lektur, przygotowanie się do kartkówek, sprawdzianów, czy prac więcej czasu wolnego na rozwijanie swoich pasji i zainteresowań, więcej wspólnie spędzonego czasu z zaniepokojonym, że jeżeli już zadania domowe, to:Dla chętnych uczniów, na prośbę rodziców, dostosowane do możliwości danego ucznia, z wydłużonym czasem na wykonanie, oceniane na bieżąco;Nie rezygnujemy z prac długoterminowych, projektów, prezentacji, programów internetowych wspomagających naukę i utrwalanie słownictwa w językach pełną świadomość, iż zadania domowe mają swoje zalety. Kształtują kreatywne myślenie, wyrabiają nawyk systematyczności, organizacji czasu i samodyscypliny, a także utrwalają wiedzę zdobytą podczas lekcji. My nie rezygnujemy z tego wszystkiego, chcemy tylko zmniejszyć ilość wykonywanych prac z dnia na dzień. Szkoła to przyjemność i najlepsze lata w życiu, a nie z przykry jest zadawanie takiej ilości zadań domowych, aby rozwijały, a nie zniechęcały. Tym żyje Poznań! Posłuchajcie fragmentu wiadomości Radia Eska na temat naszej szkoły! Przeczytaj o braku zadań domowych w naszej szkole! Zobacz, co o nas mówią!}

Aleksandra Pucułek: - Mamy już szkoły bez prac domowych, a u pani nie tylko . szkoła, ale cała gmina. Skąd pomysł? Bogumiła Lewandowska-Siwek, wójt gminy Baranów (woj. wielkopolskie

Szkoła bez zadań domowych. Przynajmniej bez nadmiernej ich ilości. W tej sprawie słychać koleje apele. Zmian chcą nie tylko rodzice, ale też rzecznik praw dziecka czy warmińsko-mazurski wicekurator oświaty. Choć na razie MEN nie planuje wprowadzać odgórnych regulacji, to szlaki w tej kwestii przetarł wójt podwarszawskiej gminy. Problem nadmiernego obciążania uczniów zadaniami domowymi poruszył Marek Michalak, rzecznik praw dziecka, czy Wojciech Cybulski, warmińsko-mazurski wicekurator oświaty. Temat nie jest obcy również samorządom. Wójt podwarszawskiej gminy Jabłonna, tata dwójki dzieci, wziął sprawy w swoje ręce. Czy inne samorządy pójdą jego śladem? Na razie czekają na sygnał z góry, czyli kuratorium lub resortu edukacji. Jarosław Chodorski, wójt gminy Jabłonna, w sprawie obciążenia dzieci nadmiarem zadań nie czekał na zalecenia z "góry". W październiku 2017 r. rozesłał do szkół nietypowy apel "w sprawie respektowania konwencji o prawach dziecka w zakresie prawa do wypoczynku dzieci i młodzieży". - Nadmierne obciążanie dzieci pracami domowymi narusza art. 31 Konwencji o prawach dziecka (...) W trosce o nasze dzieci oraz w imieniu rodziców zwracam się z apelem do rad pedagogicznych i dyrektorów szkół o wprowadzenie w statutach szkół zapisów dotyczących zakazu zadawania prac domowych na dni wolne od zajęć w szkole - napisał. Adresaci? Rady pedagogiczne i dyrektorzy szkół. Inspiracja? Własna rodzina i sytuacja dwójki jego dzieci, które chodzą do siódmej klasy. – Na własnej skórze sprawdzaliśmy z żoną, jak wygląda spędzanie weekendów z dziećmi zawalonymi zadaniami. Zamiast iść z nimi do kina czy na spacer, siedzieliśmy razem nad pracami domowymi – opowiada Chodorski. Jak dodaje, nie tylko on zauważył, że dzieci są przeciążone nadmiarem zadań, także inni rodzice z gminy wskazywali na ten problem i prosili o interwencję. Niedawno Wojciech Cybulski, warmińsko-mazurski wicekurator oświaty, zaapelował do dyrektorów i nauczycieli szkół o zmniejszenie prac domowych zadawanych na weekendy i święta. – Należy zauważyć, że często czas przeznaczony na realizację pracy domowej w wymiarze tygodniowym jest znacznie większy niż optymalna efektywna jego wartość szacowana dla ucznia – argumentował. To zaś skutkuje przeciążeniem uczniów i ogranicza możliwości odpoczynku, rozwijania własnych zainteresowań i spotkania z rodziną. Wcześniej w tej sprawie pisał do resortu edukacji Marek Michalak, rzecznik praw dziecka. On także wskazywał, że ilość zadawanych prac domowych niejednokrotnie powoduje, iż dzieci i młodzież mają ograniczoną możliwość aktywnego uczestniczenia w życiu rodzinnym. Przypomniał też, że problem zgłaszał do MEN już w marcu 2017, gdy wpłynęły do niego pierwsze skargi od rodziców poirytowanych skalą pracy do wykonania, jaka czeka na ich dzieci w domu. Warto tu zaznaczyć, że wiele polskich i międzynarodowych badań potwierdza, że polscy uczniowie nie mają zbyt wiele czasu na coś innego niż siedzenie przy podręcznikach i ćwiczeniówkach. Przeciętny 15-latek spędza w Polsce tygodniowo sześć i pół godziny na nauce - wynika z rankingu "The Telegraph". W Niemczech jest to o dwie godziny krócej. Natomiast fińscy uczniowie (ci, którzy stawiani są za wzór do naśladowania w kwestiach edukacyjnych - przyp. red.) w domu odrabiają lekcje zaledwie przez dwie godziny tygodniowo. Anna Ostrowska, rzeczniczka Ministerstwa Edukacji Narodowej, podkreśla, że resort apeluje do nauczycieli o rozsądek w tej kwestii. Jednocześnie przyznaje, że rozwiązania organizacyjne co do prac domowych są na poziomie szkoły. Konflikt interesów? Na razie w Jabłonnie nie wszyscy nauczyciele dostosowali się do prośby wójta. Tłumaczyli, że nie wyrobią się z programem. Chodorski się nie poddaje. Zapowiada, że jeszcze w lutym znów podejmie ten temat z dyrekcją szkół. Problem zauważono też w Gdańsku. Piotr Kowalczuk, wiceprezydent tego miasta, w październiku ubiegłego roku zaprosił dyrektorów szkół do dyskusji o problemie nadmiernej ilości prac domowych. W jego opinii praca domowa nie może zastępować tego, czego nie udało się nauczycielom przerobić podczas lekcji. Zaproszenie do debaty spotkało się ze sporym zainteresowaniem ze strony środowiska nauczycieli. - Od jakiegoś czasu też się nad tą kwestią pochylam. Myślę kilka razy, zanim coś zadam, analizuję czas, jaki dodatkowa praca może uczniom zabrać i jaki cel chcę nią osiągnąć. Nawet czasami mam wyrzuty, że mało zadaję. Zgadzam się z panem prezydentem, że temat potrzebuje szerokich konsultacji na wyższym szczeblu. Dziękuję - pisał wtedy jeden z nauczycieli. Fot. Shutterstock Jaki efekt przyniosły rozmowy? - Nadzór pedagogiczny sprawuje kuratorium oświaty, a nie gmina. Dlatego czekamy w tej sprawie na decyzję pomorskiej kurator oświaty. Nie chcemy wchodzić w jej kompetencje - informuje Grzegorz Szczuka, dyrektor Wydziału Rozwoju Społecznego w gdańskim magistracie. Jak dodaje, nauczyciele w Gdańsku są szkoleni w nowoczesny sposób, w ramach zajęć z "Kreatywnej Pedagogiki". - Bardzo możliwe, że byliby w stanie uczyć bez zadawania prac domowych, ale my jako jednostka samorządu terytorialnego na pewno nie będziemy tego nakazywać. To nie leży w naszych kompetencjach - podkreśla Szczuka. Czytaj więcej: Na miejsce w żłobku czeka 1,7 tys. dzieci. Dofinansowania do prywatnych nie będzie W podobnym tonie wypowiada się Grażyna Burek, zastępca naczelnika Wydziału Edukacji i Sportu UM w Katowicach. - To, w jaki sposób realizowana jest podstawa programowa, należy do organu nadzoru pedagogicznego, czyli do Kuratorium Oświaty, a w szkole do dyrektora. Nie możemy wchodzić im w kompetencje - komentuje w rozmowie z - Mogę powiedzieć, że zarówno dyrektorzy katowickich szkół samorządowych, jak i pracownicy pedagogiczni doskonalą swoje umiejętności i wiedzę również w zakresie obciążenia pracą domową uczniów. Z pedagogicznego punktu widzenia należy zawsze odpowiedzieć sobie na pytanie, czemu służy zadana praca domowa - dodaje. Zaznacza, że do tej pory nie wpłynęły do magistratu skargi w tym zakresie. Chodorski pytany o wkraczanie w kompetencje kuratorium mówi tak: - Nie ma tutaj konfliktu interesów. Z prośbą-apelem wystąpiłem jako wójt, organ prowadzący dla szkół. Podkreśla też, że nie ma zamiaru wyciągać jakichkolwiek konsekwencji w stosunku do osób, które nie zrezygnują z zadawania lekcji do domu. Okazuje się, że nadmiar prac domowych nie jest ani nowym, ani polskim problemem. Media już w 2016 roku donosiły o decyzji burmistrza małego miasteczka na Sardynii, który wydał oficjalne rozporządzenie zakazujące zadawania dzieciom jakiejkolwiek nauki na czas wakacji. TAGI Materiał chroniony prawem autorskim - zasady przedruków określa regulamin.

Wiele szkół uwolniło się już od zbędnych pisemnych zadań domowych. Nie oceniają za brak zadania domowego w zeszycie. Wielu nauczycieli uświadomiło sobie jak często uczniowie tylko biernie przepisują zadania domowe. Pozbądź się zbędnego stresu i zacznij się uczyć dla przyjemności i dla siebie.

Opublikowano: 22 listopada 2018 System edukacji w Polsce nieustannie się zmienia. W ciągu ostatnich lat pojawiły się nowe przedmioty, doszły godziny wychowania fizycznego, każdy uczeń ma przynajmniej jeden język obcy. W całej tej ewolucyjnej przemianie zapomniano chyba trochę o głównym beneficjencie szkoły czyli uczniu, który spędzając w szkole 32 – 38 godzin może już nie mieć sił na dodatkowe prace. Chcemy uświadomić rodzicom i nauczycielom, że nie powinno zadawać się obowiązkowych pisemnych zadań domowych. Uczeń ma prawo do realizacji własnych marzeń, pasji i zainteresowań. To on w młodym wieku ma poznać różne aspekty życia, aby stojąc u progu dorosłości potrafił wybrać to co go interesuje i kształcić się w zawodzie, który mu odpowiada. Dziś po prostu nie ma na to czasu. Istnieją kraje, w których świetnie radzą sobie uczniowie bez zadań domowych: Francja, Japonia czy Finlandia uważa, że nie mają one sensu, a przynajmniej w żaden sposób nie motywują ucznia. W Polsce często nauczyciele oceniają negatywnie za sam brak zadania domowego. A w jaki sposób uczeń ma wykonać pracę domową jeśli nie zdobył odpowiednich umiejętności na lekcji? Jeśli wraca do domu o godzinie z pełnym tornistrem zadań domowych na dzień kolejny? Uczeń bez zadania domowego idzie do szkoły skazany na porażkę. Rodzic skazany jest na zatrudnianie korepetytora, który pomoże rozwiązać zadania z matematyki, czy napisać wypracowanie z języka polskiego. W internecie można znaleźć mnóstwo ofert pomocy w rozwiązywaniu zadań domowych. Badania PISA z 2012 roku wskazują, że średnia ilość godzin, którą uczniowie w Polsce poświęcają na odrabianie zadań domowych to 7 godzin tygodniowo. Natomiast z przeprowadzonego w 2015 r przez Instytut Badań Edukacyjnych badania nad efektywnością nauczania w klasach IV - jak wskazują autorzy badania, przeciwnicy prac domowych podnoszą że ich zadawanie niesie ze sobą niedoceniane zagrożenia, takie jak: utrata zainteresowania nauką, zmęczenie, ograniczenie czasu który mógłby zostać, przeznaczony na inne - korzystne z punktu widzenia dobra dziecka - aktywności pozaszkolne, rozwijanie własnych zainteresowań, czy spotkania z rodziną i przyjaciółmi. Autorzy ww. badania podnoszą również, że zadawanie prac domowych może być, źródłem konfliktów w rodzinie - rodzice często ingerują w odrabianie zadań domowych, wywierają presję na poprawne ich wykonanie. Autorzy badania zauważają, że przeciwko zadawaniu prac domowych przemawia fakt, że nauczyciele nie mają wglądu w to, czy uczniowie odrabiają prace domowe samodzielnie, czy korzystają z pomocy rodziców, stron internetowych zawierających gotowe rozwiązania zadań lub przepisują je od rówieśników. Autorzy badania wskazują także na możliwe problemy uczniów z mniej zamożnych rodzin - niedysponujących spokojnym miejscem do nauki w domu lub niemających wystarczającej ilości czasu ze względu na dodatkowe obowiązki domowe. Ponadto ich rodzice mogą nie być w stanie udzielić im takiego wsparcia, jak rodzice innych dzieci. Tym samym, jak wskazują autorzy badania, prace domowe mogą przyczyniać się do powiększania różnic między uczniami o różnym statusie społeczno-ekonomicznym W żadnych przepisach prawa oświatowego nie znajdziemy sformułowania dotyczącego zadań domowych. Mało tego Rozporządzenie dotyczące oceniania i klasyfikowania wskazuje jednoznacznie, że „Ocenianie bieżące z zajęć edukacyjnych ma na celu monitorowanie pracy ucznia oraz przekazywanie uczniowi informacji o jego osiągnięciach edukacyjnych pomagających w uczeniu się, poprzez wskazanie, co uczeń robi dobrze, co i jak wymaga poprawy oraz jak powinien dalej się uczyć.” Jak w takim razie interpretować stawianie ocen negatywnych za sam brak zadania domowego? W naszej ocenie takie oceny są po prostu niezgodne z prawem. Podkreślenia wymaga, że dopuszczanie do sytuacji nadmiernego obciążania dzieci pracami domowymi narusza przepis art' 31 Konwencji o prawach dziecka, zgodnie z którym Polska uznaje prawo dziecka do wypoczynku i czasu wolnego, do uczestniczenia w zabawach i zajęciach rekreacyjnych, dostosowanych do wieku dziecka, oraz do nieskrępowanego uczestniczenia w życiu kulturalnym i artystycznym, a także zobowiązuje się do przestrzegania i popierania prawa dziecka do wszechstronnego uczestnictwa w życiu kulturalnym i artystycznym oraz do sprzyjania i tworzenia właściwych i równych sposobności dla działalności kulturalnej, artystycznej, rekreacyjnej oraz w zakresie wykorzystania czasu wolnego. Analizy wskazują, że nauczyciel na sprawdzenie zadania domowego poświęca często nawet 15 minut. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że lekcja ma 45 minut, to zauważymy jak wiele można zrobić w trakcie tego straconego kwadransa. W Polsce coraz powszechniejsza jest metoda oceniania kształtującego. Mimo zapisów ustawowych nauczyciele starają się oceniać motywująco, ale co w takim razie powiedzieć o ocenie niedostatecznej za sam brak wykonanej pracy. Pracy, którą uczeń ma wykonać w swoim własnym czasie. Ocenianie to jeden aspekt. Inny, chyba nawet ważniejszy stanowi planowanie własnego czasu. Należy zapytać jak uczeń ma zaplanować swój dzień, tydzień, weekend jeśli w każdym momencie może otrzymać dodatkową pracę, którą często musi wykonać natychmiast. Jak ma zaplanować spotkanie z przyjaciółmi, czy wyjazd rodzinny? Jak zatem wygląda polska szkoła? Uczniowie z przeładowanymi tornistrami realizują przeładowaną podstawę programową wracają do domu i rozwiązują obowiązkowe zadania domowe. Nasza akcja chce wyróżnić szkoły, które pokazują, że można realizować podstawę programową w szkole, że można nie zadawać pisemnych zadań domowych. W dzisiejszych czasach gdy praktycznie rozwiązanie każdego zadania domowego można znaleźć w internecie pisemne zadania domowe to przeżytek, który tylko zabiera czas. Ten można by wykorzystać na realizowanie swoich zainteresowań. Każda szkoła, która zgłosi się do nas z oświadczeniem, że odstępuje od pisemnych zadań domowych, poświadczy to dyrektor szkoły oraz samorząd uczniowski otrzyma certyfikat szkoły bez zadań domowych oraz zostanie wpisana na mapę szkół wolnych od zadań domowych. Zebranie szkół bez zadań domowych w jednym miejscu pozwoli na wymianę doświadczeń, wyciąganie wspólnych wniosków oraz przede wszystkim upowszechnienie realizacji podstawowych zadań edukacyjnych bez konieczności zadawania obowiązkowych prac pisemnych. Niech Polska szkoła będzie dobrą, ale nowoczesną szkołą, w której uczniowie czują się komfortowo, a wracając do domu mogą czas poświęcać na realizacje własnych marzeń i pasji. Naszą akcje wspiera Marek Michalak, Rzecznik Praw Dziecka oraz wielu ambasadorów ze świata kultury i sportu. Dyrektor ZSiPO Lubiń Marcin Jędroszkowiak

^{Szkoła bez zadań domowych? Istnieją szkoły, w których nie ma zadań domowych. Nie tylko za granicą, ale w Polsce również. Są takie, w których nie ma w ogóle prac do wykonania w domu. Są też takie, które zamiast zadań domowych zadawanych z lekcji na lekcje stawiają na projekty wykonywane raz na semestr.}

W Polsce edukacja domowa nie jest jeszcze zbyt popularna, a co za tym idzie – prawie każdy z nas ma jakieś wspomnienia związane ze szkołą. I chociaż na przestrzeni lat system edukacji zmieniał się wielokrotnie, to wiele rzeczy pozostało bez zmian – prace klasowe, sprawdziany, kartkówki i zadania domowe. Zadania domowe to koszmar każdego ucznia Czy ja sama zadania domowe wspominam jako traumę z dzieciństwa? Jako dziecko strasznie frustrowało mnie to, że po powrocie do domu zamiast beztrosko się bawić muszę jeszcze odrabiać lekcje. Tyle, że tak samo irytowało mnie, że muszę sprzątać po zabawie, odnosić brudne naczynia do kuchni i generalnie od czasu do czasu pomóc w sprzątaniu. Jeśli nie miałam czasu albo chęci na odrobienie pracy domowej to tak jak 90% moich rówieśników spisywałam odpowiedzi od innych (a potem modliłam się, aby nauczyciel nie wezwał mnie do tablicy, bo wtedy wydałoby się, że zadania mam, ale niekoniecznie umiem je rozwiązać). Kto nigdy nie spisywał zadań i nie ściągał na sprawdzianach niech pierwszy rzuci kamieniem! Zamiana ról – największa trauma macierzyństwa Z perspektywy czasu strasznie zazdroszczę mojej mamie, ponieważ ja byłam dzieckiem, które nigdy nie prosiło o pomoc w lekcjach i któremu nauka przychodziła bardzo łatwo. Dziś sama jestem mamą piątoklasisty i na hasło “praca domowa” mam ochotę uciekać z krzykiem. To, co przechodziłam z eM na początku jego edukacji, to była kompletna abstrakcja – jemu brakowało chęci do nauki, a mi – pomysłów jak go do tego przekonać oraz cierpliwości. Nasze wspólne odrabianie lekcji można więc śmiało opisać słowami “krew, pot i łzy” (i świeża wołowina). O ile więc zadania domowe nie były dla mnie traumą dzieciństwa, o tyle szybko awansowały na największą traumę macierzyństwa. Kolki i ząbkowanie to był przy tym pikuś! Na szczęście po kilku latach edukacji w szkole podstawowej jest już o wiele lepiej – nikt nie rzuca książkami, nikt nie wybucha płaczem i nikt nie potrzebuje wiadra melisy na uspokojenie. Wynika to jednak z faktu, że eM odrabia teraz lekcje samodzielnie, ponieważ w pewnym momencie uznałam za stosowne przerzucić na niego pełną odpowiedzialności za wykonywanie szkolnych obowiązków (jeśli jednak potrzebuje pomocy i mnie o nią prosi to oczywiście zdarza mi się mu pomóc – taka jest rola rodzica). Niech żyje rewolucja! Tak się jednak składa, że byłam niedawno na zebraniu Rady Rodziców i został wówczas poruszony temat zadań domowych. Jedna osoba zawnioskowała o wprowadzenie w szkole odgórnego zakazu zadawania prac domowych na weekendy i… ruszyła lawina. Rodzice zaczęli sprzeciwiać się zadawaniu prac domowych w ogóle. Podniosły się głosy, że zadania domowe zabierają dzieciom czas, który mogłyby przeznaczyć na wypoczynek, realizowanie swoich pasji lub na rozwój osobisty. Nie mówiąc już o tym, że po ostatniej reformie edukacji uczniowie klas siódmych są przytłoczeni ilością materiału do przyswojenia i nie są w stanie sobie z tym poradzić. Rodzice domagają się więc zmian jeszcze w tym roku szkolnym, a co na to dyrekcja? Plotki głoszą, że szkoła dziecia od przyszłego roku ma dołączyć do pilotażowego programu „szkoły bez (obowiązkowych) zadań domowych”. Bo z zadaniami nigdy nie wie, oj nie wie się… O co w tym wszystkim chodzi? Szkoła bez zadań domowych? Ale jak to tak? Ano tak, że wszelkie prace domowe są niejako… nielegalne. Nie ma żadnych regulacji prawnych w tej kwestii, a szkołom teoretycznie nie wolno robić niczego, na co nie zezwala prawo (w tym przypadku nauczyciele nie mogą rozporządzać czasem wolnym swoich uczniów i narzucać im, co mają robić po szkole). Tymbardziej uczniowie nie powinni być w żaden sposób karani za nieodrabianie zadań domowych – żadnych “np” w dzienniku, żadnych minusów i przede wszystkim – żadnych ocen niedostatecznych. Pomysł na “szkołę bez zadań domowych” jest więc próbą egzekwowania przepisów, a raczej ich braku. Oczywiście, nie chodzi wcale o to, aby dzieci nagle przestały się uczyć w domu. W tym przypadku “brak zadań domowych” ma oznaczać brak zadań obowiązkowych, ale te “dla chętnych” wciąż mogą (a wręcz powinny) być zadawane, aby uczniowie zainteresowani tematem mogli doskonalić swoje umiejętności. Jestem za, a nawet przeciw Muszę przyznać, że ja sama mam mieszane uczucia. Nie zauważyłabym, aby obecnie eM miał w domu zbyt wiele do nauki, ale po pierwsze – jest dopiero w piątej klasie, a po drugie – dzieć nie lubi się przemęczać i tak kombinuje, aby zadania domowe zrobić i się przy tym nie narobić. Podejrzewam jednak, że za dwa lata nie będzie już tak wesoło, bo jednak siódma klasa to o wiele więcej przedmiotów i o wiele więcej do ogarniania. Czy prace domowe tylko dla chętnych to dobry pomysł? Dobrze znam moje dziecko i wciąż pamiętam siebie w jego wieku. Jestem niemal pewna, że gdybym była teraz na miejscu dziecia to uznałabym, że “dla chętnych” równa się “mamo, nie mam nic zadane”. Obstawiam więc, że mniej więcej do ukończenia przez eM szkoły podstawowej byłoby z nim tak samo i z własnej woli raczej nie dokładałby sobie obowiązków. Co innego w szkole ponadpodstawowej – młodzież mająca sprecyzowane plany na przyszłość bardziej docenia powagę sytuacji i chętniej dokształca się w domu. Oczywiście, mogłabym zmuszać swoje dziecko do odrabiania zadań domowych, ale skoro już teraz uwielbia kombinować i coraz częściej się buntuje, to czy aby na pewno miałoby to sens? Wszelkie kary i groźby mogłyby tylko nasilić problemy, a tłumaczenie, że nauka jest bardzo ważna nie zawsze odnosi właściwy skutek. Mój syn w dalszym ciągu upiera się, że angielski do niczego w życiu mu się nie przyda, chociaż już teraz mniej więcej dwa razy dziennie przychodzi z prośbą, aby przetłumaczyć mu coś w grze komputerowej. Zmiany są tym, co ludzie robią, kiedy nie pozostało im już nic innego Czy brak obowiązkowych zadań domowych faktycznie coś by zmienił w życiu uczniów i mieliby oni więcej czasu na swoje pasje i wypoczynek? Moim zdaniem ambitne dzieciaki (oraz dzieci ambitnych rodziców) dalej odrabiałyby wszystkie zadania domowe w obawie przed pogorszeniem ocen. Od zawsze jest tak, że ci najlepsi uczą się najwięcej. Obawiam się jednak, że cała reszta miałaby jeszcze mniejszą motywację do nauki w domu skoro nie byłoby to dla nich ani obowiązkiem, ani przyjemnością. A co Wy o tym myślicie?

vbCw. 391 374 22 304 37 475 51 452 379

szkoła bez zadań domowych