Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2012-08-06 22:33:57 11kasik1990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-07-17 Posty: 25 Temat: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Witajcie!Tak jak w temacie, watek skierowany jest do wszystkich którzy pracują nad sobą, dążą do zmian !Na sam początek opisze moja sytuacje!Od roku 2007 do 2011 byłam w toksycznej relacji z przyjaciółka: z normalnego koleżeństwa przerodziło się to w wysługiwanie sie mną + rozwiazywanie jej problemow . Na poczatku relacji mialam swoje zycie wiec jakos mnie to zbytnio nie rozwalalo jednak w roku 2010 zaczelam zyc jej problemami(nie wiedzialam ze ma depresje ) bylam mloda wtedy. i ja probowalam ja z niej wyciagnac a ona za kazda moja probe realizowania siebie , robila mi wyrzyty sumienia- ze ona ma problem a ja w tym czasie sobie dzialam, zmanipulowala mnie wyrzytami sumienia , do tego stopnia ze mialam wyrzyty sumienia jak cos robilam dla samej siebie. doszlo do tego ze 2011 roku spadlam na dno, moje zycie nie istnialo , rodzina sie mna zainteresowala , i z ich wsparciem zerwalam relacje. ( Mieszkałam wtedy sama i ona była praktycznie jedyną osobą z którą w roku 2010 miałam kontakt)Po zakończeniu relacji, nie zauwazyłam ze sama stałam się taka jak ona: nieporadna , bojaca się wszystkiego . Nie wiedziałam wtedy ze trzeba udac sie do psychologa, ale zaczelam prace nad soba , zaczelam sie realizowac i po paru miesiacach realizujac swoja pasje zaczelam osiagac drobne sukcesy , rozwinęło się moje życie towarzyskie , odzylam i jedyne co to nie wiedzialam wtedy jeszcze ze jeszcze troche mną kierują lęki które nabyłam podczas znajomości z nią. W każdym bądź razie czułam, że jestem na dobrej drodze. Poznałam chłopaka, zaczął być dla mnie ważny, wiec odważyłam się na następny krok ( związek ) bo uważałam , że jestem ( nie do końca sprawdziłam czy jestem wystarczająco silna psychicznie ) związek okazał sie wejściem z deszczu pod , że jestem gotowa na duże zmiany : przeprowadziłam się do innego miasta ( gdzie bym mogła sie jeszcze bardziej rozwijać ) wszystko wyglądało na dobry plan .Ale , zwiazek z chłopakiem okazał się toksyczny , że nawet nie zauważyłam kiedy przekroczył granice i nie wiedziałam , że nie potrafiłam postepowac rozsadnie do końca bo moja psychika nie do końca ,że tak powiem sie odbudowała. Zostałam sam na sam w obcym miescie z chłopakiem który ( czytając wiele opowieści doszłam do wniosku , że --> ) stosował na mnie przemoc psychiczna. Relacja trwala rok , totalnie sie osłabiłam , moja psychika mi moje prywatne życie znow przestało istnieć w tym z czymś ruszałam , jakieś jego wyrzyty czepianie się , wybuch i mnie rozwalało i słabłam. Na szczeście to teraz odnośnie tematu:Jestem wolna od miesiąca i od miesiąca układam życie by wyglądało tak jak zawsze chciałam :-zaczęłam pracować nad swoimi pasjami-dostałam wsparcie od bliskich by sie wygadać i by sobie ulżyć po ostatnim związku- odnowiłam pare znajomości - przeczytałam dużo ksiażek- wybrałam rady do których się stosuje - zaczęłam wytyczać granice, cwiczyć asertywność- pozbywać się wyrzytów sumienia gdy się realizuję ( czasami jeszcze działały )efektem tego już po miesiącu widze sporą różnice w samej sobie - wrocił mi entuzjazm do zycia - w głowie coraz więcej pomysłow na życie - zauważam drobne postępy w mojej pracy nad pasjami= odżywam kolejna rzecz Życie Towarzyskie :hmmm, odnowiłam pare relacji , i bardzo nieufnie podchodziłam do wszystkich ( pewnie rezultat tkwienia w toksycznej relacji ) , powoli zaufałam , że Ci ludzie nie potraktują mnie źle i że mnie lubią. Jednak towarzyszą mi jeszcze obawy " że jestem nieinteresująca osoba ( chłopak mnie tak traktował w taki sposob ze niestety ale uwierzyłam w to, mimo tego jak lubiana byłam przez ludzi wokół mnie jeszcze przed zwiazkiem . To teraz mam wrazenie ze juz jestem inna osoba , ze cos ze mna nie tak , i ze kazdy moze mnie potraktowac jak on i przez to troche boje sie wyjsc do nowych ludzi bądź tych co mało znam:P Może tutaj bedzie prośba o rade - jak sobie z tym poradzic? a jakie kroki Wy podjeliscie by dokonac zmian w swoim życiu , jakie macie efekty , ile czasu Wam to zajeło co chcecie zmienic , nad czym pracujecie ;> Czy jest ktoś zainteresowany prowadzeniem wątku w którym każdy opowiada o swoich zmianach , efektach pracy o podejmowanych krokach ? Bo ja bym była tym bardzo zainteresowana! Co Wy na to?:) 2 Odpowiedź przez magnolia89 2012-08-07 00:32:09 magnolia89 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-08-06 Posty: 4 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Hej Kasik! Cóż Twoja historia poniekąd przypomina moją...może nie byłam w toksycznym związku..ale różne toksyczne i nieodpowiednie relacje jak chyba każdy mam za sobą, tyle tylko że na jednych one oddziałowują na innych na ich szczęście nie Na mnie niestety tak - i to bardzo! Zawsze byłam niezbyt w siebie wierzącą dziewczyną chociaż nie wiedzieć czemu...w końcu cóż mogę to teraz przyznać , bo nie ma co kokietować skromnością - nic mi nie brakuje ani wyglądzie ani w charakterze, talentach itp itd. W końcu grunt to wiedzieć ile się jest wart!! To jedyna droga do szczęścia i spełniania się w swoich pasjach i marzeniach!! Oczywiście nie mówmy już totalnym zakochaniu się w sobie i uważaniu siebie za największe cudo świata bo to przesada...grunt to zachować wobec siebie i innych zdrowy rozsądek!!Ale nie o tym teraz mowa...A mianowicie moje podejście do siebie zmieniało się powoli...W szczególności i ostatecznie (jak ja to mówię )prawdziwym i największym w tym czasie kopem w moją szanowną d... ( a dostałam ich w owym czasie naprawdę dużo), który zadany został 13 czerwca 2011 r. Sprawił on,że urodziłam się na nowo...! Aaa mianowicie wreszcie zrozumiałam że moje szczęście i także życie zależy tylko i wyłącznie ode mnie i od tego jak JA samą siebie widzę, jak siebie samą traktuje...i pamiętajcie nic do tego innym!!! Bo słuchając innych nigdy nie będziemy szczęśliwi...Trzeba się z tym pogodzić że cóż nigdy nie będziemy pasować wszystkim, nie będziemy się wszystkim podobać, dlatego nie należy się przejmować co inni o nas mówią, sądzą a co dopiero kiedy nas nie będziemy w 100% pasować w tym jacy jesteśmy(czy to co robimy) rodzicom, bliskim, którzy cóż trzeba to przyznać, są na nas jak my na nich skazani, a co dopiero innym ludziom( od nich jeśli nas ranią uciekajmy jak najdalej nawet jeśli ich pokochaliśmy- cóż przykre ale prawdziwe ....niestety trzeba wyrobić w sobie ten nawyk gdyż inaczej zawsze prędzej czy później będziemy sponiewierani życiem tak jak chociaż Ty Kasik!!!) Grunt to kochać samego siebie!!! ( pamiętając o rozsądku! powtarzam!!! Gdyż nie chce być odebrana jako zbyt pewną siebie, wręcz zapatrzoną w swoją osobę dziewczynę, chociaż z autopsji wiem i widziałam nieraz, że to naprawdę pomaga!) Ale cóż zanim doszłam do takich wniosków przeszłam naprawdę dobrą szkołę życia...za czym zaczęłam je stosować też trochę minęło... bo tego się trzeba nauczyć!! Od połowy 2009 do 13 czerwca 2011 byłam całkowicie skotłowaną, niewierzącą w siebie dziewczyną (nie pamiętam czy choć jeden dzień obył się bez płaczu) totalnie wypaloną, z depresją, która choć powoli wiedziała co z tym zrobić, co robi źle wobec swej osoby, która wciąż cierpi z powodu różnych złych i dobrych wspomnień(które zaprzepaściłam z powodu niewiary w siebie czyli jak widać i złego traktowania mnie = koło się zamyka!!! ) wciąż nie może odbić się od dna!!!! Teraz dopiero przez ten cały rok zaczęłam uczyć się tego wszystkiego tzn. jak powinnam podchodzić do tego iii i jak żyć...??? Żeby no co tu dużo mówić po prostu - wreszcie żyć naprawdę!!! (Co się stało dokładnie opisze później)I teraz wracając już zupełnie do Twojego posta Kasiek!! Chociaż powyżej masz odpowiedź na swoją niewiarę w siebie że JESTEŚ NIEINTERESUJĄCĄ OSOBĄ!! Bzdura bzdura i jeszcze raz bzdura...!! Wiem że nie znam Cie...ale czytając Twoj post można dojść do pewnych wniosków;) A mianowicie!!!Masz pasje?? Masz!!!! Umiałaś się w końcu postawić przeciwko złemu traktowaniu?? Umiałaś!!! Co oznacza że pomimo wszystko masz charakter...aaa że był na chwile może uśpiony i nie tupnęłaś od razu nogą to cóż jesteśmy jeszcze młode( z tego co widzę po roczniku w Twoim loginie) dopiero się ukształtowujemy i łatwo jest nami manipulować, robimy łatwo różne błędy bo cóż nie mam jeszcze takiego doświadczenia i asertywności w sobie żeby umieć zawsze powiedzieć słowo- NIE!!! W szczególności osobom, które są ważne... bo cóż boimy się że je stracimy, chcemy być akceptowane itp itd..Tylko że słowo "akceptowane" w tym przypadku jest złe!!!! Bo oni powinni kochać nas jakimi jesteśmy a nie tylko akceptować nasze wady!!! Iiii w tym momencie chce wrócić do Twojego faceta (EX już na szczęście) i przyjaciółki, którzy cóż tak naprawdę nie byli nimi!! Bo tak normalny facet i przyjaciółka się nie zachowują!! Iii Twoje wyrzuty sumienia wobec kumpeli były bezpodstawne , wiadomo jak to ludzie potrafią wpływać na nas, też tak miałam jak TY!!! I nie raz tak jeszcze będziemy miały bo należymy do tych osób które są bądź co bądź emocjonalne i nam po prostu zależy!! Ale cóż grunt to się w takiej sytuacji szybko się otrzepać i pomyśleć o sobie- JESTEM WARTA LEPSZEGO TRAKTOWANIA!!! ONI NIE MAJĄ RACJI!!! Bo co jak co sama wiedziałaś że nie masz gdzieś przyjaciółki, że przejmujesz się jej problemami, baaa że nawet Jej problemy też oddziałowują na Twoje życie...a jeśli osoba ta nie potrafi tego docenić to cóż nie jest Ciebie warta!! Powiem więcej chociaż może nie powinnam wydaje mi się że to egoistyczna osoba która cóż byłaby z Tobą tylko wtedy gdy Jej jest źle!!! Gdy potrzebuje kogoś! ;/ To co że Ci na wmawiali głupot i że wzięłaś je sobie to do serca i że pomimo tego wreszcie wiesz że to nie prawda ale się nadal boisz - to też jest normalne też tak mam a popatrz jak widać że w siebie wierzę!! Bo się tak tego łatwo nie da wyplenić i może nawet nigdy nie będziemy w 100% pozbawione tych myśl( że może nas znowu ktoś zrani, może ktoś znowu się nami bawi, może naprawdę jestem zła, beznadziejna!!) Tylko kwestia tego jak szybko zapali się u nas w głowie czerwona lampka! NIE!!! To nie prawda!! I jak szybko o tym zapomnimy i będziemy swoje wiedzieć! Iii jak szybko nie pozwolimy siebie tak traktować! Wierz mi u mnie impuls zapalający czerwoną lampkę działa coraz szybciej! ) U Ciebie też tak będzie...bo wszystko to co robisz stawia Cie na dobrej ku temu drodze;)) Ważne przede wszystkim żebyś sobie to jeszcze jedno uzmysłowiła i pogodziła się z tym...Niestety to smutne ale cóż prawdziwe- ludzie są tacy jacy są jeszcze nie raz spotkamy takich, którzy nie będą nas warci, którzy nas wykorzystają i perfidnie zranią! Trzeba się z tym pogodzić bo im szybciej z tym się pogodzimy tym mniej to nas mimo wszystko będzie raniło...Bo cóż to przykre ale dzięki temu nie zaprzepaścimy czegoś zajebistego tylko dlatego że nas ktoś zranił i nie otworzyliśmy się na to na kogoś wartościowego i przede wszystkim wartego...NAS !!!!;))Wiem że strasznie się rozpisałam... Dlatego pozwolisz że napisze później o moim przypadku bo cóż trochę jest pisaniny...;))) Chce tylko żebyś wiedziała że jesteś na dobrej drodze, rozwijasz się, swoje pasje...otwarłaś się na ludzi...jeszcze tylko bardziej uwierz w siebie a zobaczysz!! Będzie dobrze!! ;D 3 Odpowiedź przez paulla777 2012-08-07 12:25:36 paulla777 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-02-23 Posty: 838 Wiek: 21 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Wittm, ja dopiero jestem na etapie zmieniania swojego watek, bo dawno chcialam sie tym z kims na razie mam ciezki okres w zyciu - brak pracy, wiec siedze juz tak na tylku, bezczynnie kilka miesiecy, a co za tym idzie brak pieniedzy, wiec brak mozliwosci na spedzenie ciekawie czasu, od pol roku jestem z chlopakiem, o ktorym i, z ktorym powaznie mysle o wspolnej przyszlosci. Podczas malego urlopiku w Polsce ( bylo to w kwietniu ), postanowilismy, ze przeprowadzimy sie wspolnie do wiekszego ( tego wlasnie gdzie spedzalam ten urlop ) miasta - wiadomo, wieksze mozliwosci, chocby na poznanie nowych osob, czy spedzenie tym kierunku moj luby robi potrzebne papiery, azeby tam miec pewna i dobrze paltna prace ( przeprowadzka planowana po nowym roku, na wiosne ).Praktycznie nie mam znajomych, jest kilka osob, z ktorymi "raz na jakis czas" sie spotkam, czy popisze smsy. Tak, to juz dawno zerwalismy ze soba kontkat. Po 1,nie byli to odpowiedni ludzie, po drugie gdybym nadal sie z nimi zadawala, stalabym w miejscu, a moje aspiracje zyciowe zmienily sie diametralnie, od tych ktore mialam majac 15-17lat i zadawajac sie z tamtymi ludzmi. Byli to moim jedyni znajomi, wiec teraz tak jakby cierpie czasami, siedzac w domu, czy tylko spotykajac sie non stop z moim chlopakiem. Na szczescie mam siostre, moja jedyna i najblizsza przyjaciolke, wiec jak to sobie czesto powtarzam i wbiajm do lba- "nie jestem w najgorszej sytuacji i pownniam docenic to co mam" ( ona rowniez planuje sie przeprowadzic razem z nami ) .Co do moich aspriacji - chce zdobyc satysfakcjonujace mnie wyksztacenie, swietna prace - wiec od wrzesnia ide dalej do szkoly. Chce spelniac swoje marzenia, nie stac w miejscu , podrozowac .Marzę, marzę, a to podstawa, miec marzenia i realizowac je. Bez marzen zycie je do du wiec wygladaja moje zyciowe zmiany, zmiany na lepsze, nowe zycie. Chce je rozpoczac, miec wlasny kat ( na razie jednak ciezko mi wyobrazic sobie opuszczenie swoje rodziny, bo chyba umre z teskonty, ale stanie w miejscu ze wzgledu na to jest rowniez bez sensu, marnowanie wlasnych amibcji ) .Jak na razie, te zmiany sa niewielkie, ale wazne, ze jakies w ogole. A!!!! prawa jazdy sie niedawno podjelam, to tez juz jakis kroczek do zdobycia czegos nowego. Realizowanie siebie, dokladnie dziewczyny, to podstawa! Odkrycie wlasnych pasji, robienie czegos co sprawia nam przyjemnosc, to cieszy, jest piekne. Na marginesie - rok temu jeszcze rowniez trwalam w toksycznym zwiazku, stalam w miejscu i wyniszczalam sie psychicznie, przez dwa lata. Myslalm, ze jestem szczesliwa, a teraz dopiero zrozumialam, ze bede naprawde szczesliwa kiedy stad wyjade, opuszcze to miejsce, ktore tak mnie przygnebia, kiedy sie stad wyrwe...Pozdrawiam i trzymam z Was kciuki! Zamknij oczy,ale nie umieraj... Masz prawo do płaczu... A teraz wstań i walcz o następny dzień... 4 Odpowiedź przez Kaja74 2012-08-07 19:11:56 Kaja74 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-01-15 Posty: 1,054 Wiek: 36 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Jakiś czas temu założyłam wątek "o samotności inaczej", w którym proponowałam dzielenie się sposobami na pokonywanie samotności, wychodzenie do ludzi...Wątek dosyć szybko umarł śmiercią naturalną...Odnoszę wrażenie, że bardziej lubimy się tarzać w tych swoich nieszczęściach i dramatach, niż próbować je ruszyć i podejść od innej strony niż narzekanie..A wracając do obecnego wątku...po raz pierwszy w życiu decyduję się sięgać po swoje marzenia...Miałam takie jedno, związane z własnym biznesem...od kilku lat chodziło mi to po głowie, ale nawet sama przed sobą wypierałam je i lekceważyłam...A teraz zaczynam je realizować i to piękne uczucie, robić coś z umiłowaniem, zaangażowaniem...Dziewczyny- z wielką przyjemnością czyta się Wasze opowieści ! 5 Odpowiedź przez maria-89 2012-08-07 20:40:10 maria-89 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zawód: copywriter Zarejestrowany: 2012-08-04 Posty: 125 Wiek: 23 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Wychodzenie do ludzi nigdy nie było i nie jest moją mocną stroną, jednak w tej chwili mi to nie przeszkadza jak nigdy, dlatego że znalazłam mojego chłopaka (pierwszego swoją drogą), który mi absolutnie pomyślałam, że ten wątek jest dla mnie głównie przez postęp, który trwa czwarty tydzień (od niedzieli) i z którego jestem cholernie jedna z najciężych relacji w moim życiu to relacja z matką mojego chłopaka z którą mieszkam i w najbliższej przyszłości nic tego nie zmieni (ze względów finansowych, z resztą nie o tym chcę tu pisać). Od początku nie bardzo za sobą przepadałyśmy, a ponieważ bardzo dużo przeżyłam i mój układ zarówno nerwowy jak i psychiczny był bardzo naruszony byłam bardziej niż wcześniej podatna na wszelką krytykę, wszelkie zaczepki, podczepki i przyczepki. Przypłacałam to mnóstwem nerwów, łez, samookaleczeń, całodniowych przygnębień które (kto to wie jak nie my) są jeszcze bardziej niedzieli powiedziałam -dość! Znów byłam oskarżona o jakąś głupotę, poprosiłam o wyjaśnienie tego oskarżenia (wtedy jestem pyskata), od tego czasu przestałam się odzywać, zaczęłam jeść na własną rękę, robić wszystko tak jak ja tego chcę, nie wdaję się w żadne, ani przyjazne ani nieprzyjazne rozmowy. Od czterech ntygodni czuję się z sobą dużo lepiej, wróciło mi poczucie własnej godności. po kilku miesiącach przestałam dać na sobie siedzieć i jest mi z tym nieprawdodobnie dobrze (nawet nie wiedziałam, że będzie aż tak). Odkąd przestałam się jej bać zaczęłam czuć się spokojniej, bo nie zwracam już uwagi, czy jest w domu, czy moja obecność w kuchni nie będzie jej przeszkadzać, czy mogę zrobić to a tamto -po prostu robię. Najśmieszniejsze, że psycholog do której chodziłam cały czas mi mówiła, żebym się tak odseparowała, ale ciągle nie chciałam, bo "będzie jeszcze większa rozpierducha". Trochę była, ale dla tego odczucia warto było Ten proces cały czas trwa, ale jestem z niego na tyle dumna, że pomyślałam, że mogę się nim tu pochwalić 6 Odpowiedź przez magnolia89 2012-08-08 00:05:23 magnolia89 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-08-06 Posty: 4 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Dobraaa to skoro już opowiadamy co i jak u nas było nie tak to teraz moja kolej... Aaaa i sorry że tak długo piszę ale cóż taka już niestety moja natura..jestem straszną gadułą co i przekłada się na długie pisanie...jak widać A mianowicie...W 2009 r. z powodu tańców zmieniłam liceum ( tzn. wróciłam do poprzedniej szkoły gdzie mieściło się też moje stare gimn.)Chciałam poświęcić sie bardziej tańcowi, chociaż dopiero co zaczęłam tańczyć tak naprawdę wiedziałam, że to jest to!Ta decyzja wyszła mi na dobre, dzięki niej mam jedną z najlepszych przyjaciółek!Była też słaba strona-On...kumpel z klasy, który zaczął do mnie podbijać, na początku Go nie lubiłam potem wiadomo kto się czubi ten... no i tak jakoś wyszło kręcenie, fajnie spoko pisanie itp itd...ale cóż to nie było na serio po prostu bawił się mną i tyle...Była to osoba która niestety strasznie na mnie źle wpływała (tak jak np mój brat niestety), każdy głupi żart czy jakiś tekst brałam do siebie, strasznie na mnie to źle oddziałowywało, mimo wszystko w tym tkwiłam...bo cóż jedna szkoła, jedna klasa..trudno było skończyć tego wszystkiego, mimo wszystko się nie przejmować, też było moim błędem że Mu wybaczałam te głupie żarty..nawet jak wiedziałam że nimi są zawsze tam gdzieś z tyłu głowy zostawały te teksty żeby wyjść gdy będzie coś źle i dobić jeszcze bardziej...Później w 2010r. kiedy już wiadomo że się tylko mną bawi zaczął kręcić z moja wówczas najlepszą kumpelą ( nie tą przyjaciółką żeby było jasne ) strasznie to mnie dobiło.. Widzieć jak kręcą ze sobą codziennie w szkole, na wspólnych imprezkach itp itd... Cóż bolało..Za jakiś czas zaczęłam spotykać się z Jego kumplem i to był kolejny błąd E zaczął się do nas dowalać, zadawać głupie pytania, kiedy nam nie wyszło zaczął gadać znowu swoje, że to moja wina, że wszystko psuje..czułam się totalnie beznadziejna...Chociaż wiedziałam że gada głupoty...zaczęłam wierzyć że naprawdę ze mną jest coś nie tak...Gdy ktoś powiedział mi komplement np że ślicznie wyglądam z trudem powstrzymywałam łzy...szłam tylko do łazienki i ryczałam jak dziecko..pytając siebie - czemu tak JA siebie nie widzę??Dalej zmęczona już wszystkim wypaliłam się też w tańcu..Myślałam nawet czy z niego nie zrezygnować..ale cóż kończył się sezon więc na takie decyzje miałam jeszcze całe wakacje...W lipcu okazało się że moja babcia zachorowała na raka,Aaa później przyszedł sierpien...najpiękniejszy miesiąc w moim zajebistego faceta, który jak nikt wcześniej i później nie miał na mnie takiego dobrego wpływu, nikt nie sprawił że tak bardzo cieszyłam się życiem pomimo otaczających problemów, uwierzyłam że jeszcze będzie dobrze, nikt nie doprowadzał mnie to takiego uśmiechu, baa nawet sama do siebie się śmiałam myśląc o Nim....nigdy nie miałam takich świecących oczu, tych mięknących nóg, a nawet wzruszeń głupimi eskami na dobranoc gdy już pisaliśmy...Nie był nawet ze mną a tak wpływał na mnie, nawet gdy nie gadaliśmy jeszcze ze sobą już tak było...Zakochałam się i tyle! Cała historia była lepsza niż w komediach romantycznych, przypadkowe spotkania itp itd... Zaczęliśmy pisać okazał się zajebisty jeszcze bardziej...Ale cóż znowu się odezwało stare ja...gdy coraz bardziej mi zależało...Bałam się że popsuje tak jak wmawiał mi to wcześniej E... i cóż popsuło się bo tak to już jest jak boimy się tym bardziej si napinamy ii tym bardziej psujemy. No i co i sie koło zamyka... ;/ Strasznie to przeżyłam... Walczyłam chciałam to naprawić, ale kto cokolwiek naprawi gdy sam z góry zakłada że i tak nie wyjdzie, dy człowiek sie nie czuje wart dania 2 szansy nie dostanie się jej! ;( Do tego rodzice się nie dogadywali, gdyby moja mama mogła wyprowadziła by się, bałam się że w końcu się rozwiodą...Zaczęły się wagary, więcej byłam poza szkołą niż w niej, także moje tańce podupadły, zaczęłam mieć problemy zdrowotne bo cóż kiedy prawie sie nie śpi i nie było dnia bez płaczu odporność pada... Następnie kontuzje które może nie jakieś wielkie ale taniec z bólem nie jest zbyt fajny, mnie to niestety przeszkadza...Nie widziałam sensu życia...nie wierzyłam w siebie..obwiniałam się o to że nie wyszło z Nim, że jestem beznadziejna itp itd. Że nic mi nie wyjdzie w życiu, uważałam że nie ma co się starać bo i tak będzie d...Jeszcze jak to klasa maturalna...trzeba mieć juz jakieś plany a ja nic....bo co ja moge robić??I tak mi nie wyjdzie...Grudzień -Chemia babci, naświetlania.... cudem nie umarła...doktor powiedział że gdyby Jej nie przestali naświetlać wiadomo jakby to się skończyło.. ROK 2011 I tak brak sensu życia... cały czas...różne myśli czasem nawet żeby już to wszystko skończyć...Ewidentna depresja...Byle żart kolegów ii znowu ryk! I wagary czasem nawet tydzień bo kolega się śmiał, bo E znowu coś powiedział...bo znowu się mi przypomina wszystko... Cały ten rok....Każdy głupi błąd..to jak bardzo w siebie nie wierze... Wypadam z nowego układu przez kolejne problemu zdrowotne... Między czasie 19 LUTY i zdobycie eliminacji do finału konkursu tanecznego w Paryżu..reprezentowanie Polski.... weszły dwa układy, stary i nowy ....ale tańczymy w Paryżu tylko jeden, ten z którego wypadłam...Wtedy i tak to dało mi trochę nadziei...było tzw. falowanie i spadanie... Ale iiii tak sukces! już powoli widziałam co nie tak jest... jak powinnam widzieć siebie...właśnie widziałam... ale cóż różnie było z zastosowaniem tego...Powoli mimo wszystko stawałam na nogi..Zaczęłam chcieć i próbować odbić się od tego przeklętego dna..Niedługo matura.. nie chciałam zawracać głowy koleżankom z nauką układu ale cóż doszłam do wniosku że po maturce dam rade i się nauczę...będę walczyła!!!Plan: rozpoczynam nowe życie...nowa fryzura, nowy kolorek włosów... choćby to już miało dać o sobie znać jako- Nowa Ja!Matura spoko poszła.... O dziwo...! ;D Zaczęłam się uczyć układu, pani chwaliła..myślałam że będzie dobrze ale cóż nadeszło najgorsze!Największy cios...który postawił mnie na nogi 13 czerwiec 2011 jak ja to mówię moje ponowne urodzinkii.... Laska która doszła do zespołu była zbyt słaba żeby tańczyć w Paryżu, a nie wyślą nas nieparzyście...Nie będę tańczyła...Nie jade!!! Największy kop w d...jaki dostałam w życiu..i co?? Dał mi powera mimo wszystko..Nieprzespałam całej nocy myśląc o tym ale cóż...czułam że jestem silna...Wiedziałam że koniec z oglądaniem się na innych bo gdybym nie myślała że będę zawracać głowę moim laskom z zespołu żeby mnie poduczyły w czasie gdy też miały różne zawody, bo wg mnie powinny się przygotywać!! (bo dla mnie cóż zawsze dobro zespołu było najważniejsze), ale gdybym choć trochę bardziej pomyślała o sobie, to cóż może bym pojechała...NASTĘPNIE...19 lipca dostałam się na studia...jedyny kierunek na jaki wysłałam papiery, jedyna uczelnia jaką chciałam i miasto..i co udało się!No i cóż od października zaczęło się nowe życie...w nowym miejscu, z nowymi ludźmi..od zera... Wydoroślałam jeszcze bardziej... Ten rok a nawet prawie dwa...nauczył mnie tyle co może niektórzy nie przeżyli przez wiele lat...Wiary! W siebie ponad wszystko... i jeszcze jedno..wreszcie zaczęłam kochać siebie i myśleć także o sobie! ;DJeszcze raz sorry że tak długo.. ;D 7 Odpowiedź przez 11kasik1990 2012-08-08 17:48:45 11kasik1990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-07-17 Posty: 25 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! No właśnie dokładnie o to mi chodziło ))))Magnolia89 ja tez kiedy poczułam w pełni i sobie uświadomiłam , że moje życie może sie zmienić bo to naprawdę zależy ode mnie, to dostałam niezłego kopa do działania i tak jak w czerwcu czułam , że jestem totalnie niepoukładana , jakbym dryfowała na jakiejś tratwie i czekałam tylko aż coś się wydarzy i tylko z tym widziałam szczeście , tak teraz ciężkimi małymi krokami sama doprowadzam do tego , że zaczynam czuć entuzjazm z robienia rzeczy , które zawsze odkładałam na półkę:) Niesamowite ! Można powiedzieć , że się uczę życia na nowo Moim kolejnym celem jest: umocnienie swojej asertywności. Wcześniej nawet nie zauważyłam , że mam problem z zaufaniem do samej siebie - np po wielu rozważaniach dotyczących jakiejś zmiany bądź decyzji podejmowałam krok , czułam podniecenie radość , że " tak , to dobre rozwiązanie" a wystarczyło , że pare osób bardzo przekonywająco wyraziło swoje zdanie "co powinnam robic" zaczynałam wątpić a czasem na ślepo od razu się ich słuchałam - wcześniej nie byłam świadoma , że tak postępuje , dopiero kiedy zaczynałam czuć , że nie robie tego tak jak chce, badź ktoś z zewnatrz nagle mi przypomniał o tym co chciałam zrobić wcześniej i znów zaczynałam czuć ożywienie zaczęłam się zastanawiać czemu zboczyłam ze swojej drogi .. I tak doszłam do punktu w którym uświadomiłam sobie , że mam taką skłonność , że potrafię stracić zaufanie co do swojej opinii , wiem o tym i teraz za każdym razem gdy ktoś mówi mi coś innego zastanawiam się podwójnie i nawet jeśli czyjeś rozwiązanie jest dobre ja wiem , że ja chce iść " tą " drogą bo na innej byłabym nieszczęśliwa. Także pod tym względem czuję , że zrobiłam mały kroczek i jakoś zaczęłam czuć się pewniej wśród ludzi ( może narazie otaczam się w małym gronie , ale skoro już przy nich nie obawiam się swojego innego zdania myślę , że powoli się to we mnie umacnia ) Kaja74 - ja miesiąc temu sięgnęłam po marzenie , które nosiłam w sercu odkąd byłam małym dzieckiem , a przez całe życie mówiłam sobie , że nie mogę tego robić bo to nie dla mnie ( tak mi się wydawało ) i zawsze z żalem odstawiałam je na półkę , aż w końcu teraz , powiedziałam sobie , że skoro mam je cały czas w sercu to pora się za to wziąć , nie ważne czy mi wyjdzie czy nie , nie ważne z jakim skutkiem , po prostu chce to robić bo mam to w sercu ( PIANINO:) ) i rozpoczęłam naukę , niesamowite jak mnie ekscytuje wszystko co się nauczę , zaczynam grać a w środku podekscytowanie i radość Maria-89 jesteśmy w bardzo podobnej sytuacji , z tym że krok który Ty już podjęłaś ja zrobiłam narazie w malutkim stopniu. chodzi o mojego byłego który strasznie negatywnie na mnie wpływał , chodziłam przy nim na paluszkach , a on wszystko krytykował i wewnatrz czując , że mam ochotę mu się postawić cały czas coś mnie powstrzymywało przed tym , a on sobie mną pomiatał i gadał co chciał ( oczywiście często mu ripostowałam - bo nie potrafiłam tak długo na to pozwalać) w każdym bądź razie nie widział moich pasji ani nic , a mnie miał za kompletne zero ( można to było stwierdzić po tym jak się do mnie odnosił , jak mnie traktował i co mówił) i bardzo uderzyło mnie to gdy tak pewny siebie podkreślał jak to wszystko co ja robie , co ja uważam i sposób w jaki to robie jest gorszy i nie właściwy .. wiem , że napewno sie zobaczymy za jakiś miesiąc , dwa ( ta sama pasja , więc napewno gdzieś go spotkam ) i przed samą sobą chcę poczuć jak jestem silniejsza a jego zdanie mnie nie obchodzi ( bo pewnie mi sie to przypomni wszystko) to będzie też takie małe sprawdzenie stanu mojej psychiki , bo wcześniej bardzo źle na mnie wpływał i się go bałam , więc jak go spotkam okaże się na ile sobie wypracowałam i wzmocniłam moją psychike Ale bardzo bym chciała czuć to co Ty , to jest niesamowite moje gratulacje ,że się postawiłaś )))mój aktualny problem do rozwiązania to dobry plan dnia : bo robie wszystko co chciałam , ale o przeróżnych porach i to sprawia że się trochę gubię . myśle , ze ustalenie co robię o jakiej godzinie i trzymanie sie tego jest korzystne np : 10 rano nauka angielskiego 11 rano gra na pianinie 12 rano ćwiczenia. coś na tej zasadzie i trzymanie się tego dla dyscypliny . Co sądzicie ?:))))i właśnie o to chodzi gdy się czyta takie wypowiedzi jak wasze ! przede wszystkim , że się da coś zmienić , coś co jest dla nas ważne , i to przynosi niesamowitą satysfakcję i wiarę w siebie 8 Odpowiedź przez monia6241 2012-08-11 19:49:33 Ostatnio edytowany przez monia6241 (2012-08-11 19:57:07) monia6241 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zawód: studentka Zarejestrowany: 2012-07-29 Posty: 11 Wiek: 22 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Widzę tu osoby z problemami podobnymi do mojego Proszę pomóżcie mi doradźcie coś..... bo się wykończę.....Jestem bardzo samotna i jest mi w życiu bardzo źle. Wynajmuje w Wawie mieszkanie razem z przyjaciółką. Razem też studiujemy na jedym kierunku i uczelni, poznałyśmy się w liceum. Ona jest otwarta do ludzi, ma chłopaka. Ja zaś boję się chyba wszystkiego, nie mam żadnych własnych przyjaciół bo jedyne towarzystwo jakie mam to ona i jej znajomi. Nie mam chłopaka. Na studiach to ona wszytsko załatwia a ja zwykle stoję z boku.... Obydwie się bardzo lubimy ale trochę rywalizujemy bo mamy bardzo dobre stopnie. I z tego chyba powstała cała moja nerwica Cały czas się martwię że ona umie lepiej ode mnie, że za mało się uczyłam itd. Gdy ona w nocy chce coś powtórzyć to ja już nie śpie całą noc bo sobie wyrzucam że się nie ucze tylko leże na łóżku ( mimo że jestem nauczona i zasługuje na odpoczynek). Rano gdy jest kolos budzę się bojąc że ona już się uczy a ja jescze śpię. Chyba wpadłam w paranoje. To przez wieczne porównania. Cała reszta ludzi na uczelni mnie nie obchodzi bo nikt mnie do nich nie porównuje. Mam wrażenie że gdybym z nią nie studiowała to żyła bym normalniej.... Nie wiem. Ale czy poradziłabym sobie? Razem jesteśmy na praktykach.... Ale jak potem sama poradzę sobie w pracy, skoro obliczenia w excelu zawsze robi ona bo ja boję się programów komputerowych Myślę o przejściu na studia zaoczne.... Może wtedy poznałabym innych ludzi? Nie mam żadnych hobby. Wychodzę tylko z nią do kina czy na zakupy. To wszystko ;(Gdzieś już opisałam mój problem i ktoś doradził żeby nie uciekać od problemów i spróbować je przezwyciężyć... Ale to dla mnie za trudne. JESTEM WYKOŃCZONAPomóżcie, doradźcie 9 Odpowiedź przez Kaja74 2012-08-11 20:25:05 Kaja74 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-01-15 Posty: 1,054 Wiek: 36 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu !Monia, to raczej nieodpowiedni wątek dla Twojego problemu... 10 Odpowiedź przez monia6241 2012-08-11 20:47:47 Ostatnio edytowany przez monia6241 (2012-08-11 20:49:18) monia6241 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zawód: studentka Zarejestrowany: 2012-07-29 Posty: 11 Wiek: 22 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Kaja74 napisał/a:Monia, to raczej nieodpowiedni wątek dla Twojego problemu...Pewnie odpowiedniejszy byłby psychiatryk.......Napisałam tu bo przeczytałam na tym wątku mądre wpisy dziewczyn które jak widzę rozumieją więcej niż ja.... Myślałam że zobaczą mój wpis i poradzą. Pisałam na innym wątku i dostałam takie rady że dziękuję....No ok, trudno..................................................................................Tytuł jakby o moim problemie bo bardzo bardzo bardzo chcę coś zmienić ale nie wiem jak i czy powinnam, ale chyba trafiłam na zły portal. 11 Odpowiedź przez Sweet_touch 2012-08-11 22:24:16 Sweet_touch Tajemnicza Lady Nieaktywny Zawód: Inżynier Zarejestrowany: 2012-02-06 Posty: 96 Wiek: 30 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! monia6241 napisał/a:Kaja74 napisał/a:Monia, to raczej nieodpowiedni wątek dla Twojego problemu...Pewnie odpowiedniejszy byłby psychiatryk.......Napisałam tu bo przeczytałam na tym wątku mądre wpisy dziewczyn które jak widzę rozumieją więcej niż ja.... Myślałam że zobaczą mój wpis i poradzą. Pisałam na innym wątku i dostałam takie rady że dziękuję....No ok, trudno..................................................................................Tytuł jakby o moim problemie bo bardzo bardzo bardzo chcę coś zmienić ale nie wiem jak i czy powinnam, ale chyba trafiłam na zły mi się,że trochę trudniej będzie Ci wyleczyć się z tego "myślenia o ciągłej rywalizacji",bo to kwestaiatego jaka jesteś i co przeżyłaś dotychaczas. Ponadto widzę lekkie uzależnienie się od przyjaciółki, być może trochęCie przytłacza a Ty boisz się sama podjąć działanie. Jak najbardziej postaraj się trochę odciąć,zmień otoczenie,myśl pozytywnie przede wszystkim. Jak podejmiesz sama jakieś wyzwanie (studia zaoczne) nabierzesz więcej pewności siebie i pomyślisz-potrafię to zrobić. Aha,jeżeli chodzi o programy komputerowe-nie taki diabeł straszny...ja w swojej pracy mam do czynienia z wieloma programami. Ilekroć jakiegoś nie znałam twierdziłam,że to dla mnieza trudne i na pewno sobie nie poradzę, ale...wystarczy spróbować-wszystkiego da się To jak najbardziej temat dla Ciebie. Nawiasem mówiąc ja też myślę,żeby coś zmienić w swoim życiu Nawet jeśli wszyscy już w ciebie zwątpili, pokaż że się mylili... 12 Odpowiedź przez kola556 2012-08-11 22:35:06 kola556 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-08-11 Posty: 1 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu !Nie wiem co mam dalej robić z moim zyciem, niedługo nie bede miala gdzie mieszkać z dziecmi, nie mam wystarczajaci pieniedzy aby cos wynająć, zyć mi sie nie chce,pisalam i prosilam o pomoc wszedzie gdzie moglam, rodzina nie chce znac problemu, wiedza ale mnie unikajamam ochote sie zabic, ale co bedzie z moimi dziecmi, tylko one trzymaja mnie przy zyciu, nie wiem co mam robic.... 13 Odpowiedź przez monia6241 2012-08-12 08:00:37 monia6241 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zawód: studentka Zarejestrowany: 2012-07-29 Posty: 11 Wiek: 22 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Sweet_touch napisał/a:monia6241 napisał/a:Kaja74 napisał/a:Monia, to raczej nieodpowiedni wątek dla Twojego problemu...Pewnie odpowiedniejszy byłby psychiatryk.......Napisałam tu bo przeczytałam na tym wątku mądre wpisy dziewczyn które jak widzę rozumieją więcej niż ja.... Myślałam że zobaczą mój wpis i poradzą. Pisałam na innym wątku i dostałam takie rady że dziękuję....No ok, trudno..................................................................................Tytuł jakby o moim problemie bo bardzo bardzo bardzo chcę coś zmienić ale nie wiem jak i czy powinnam, ale chyba trafiłam na zły mi się,że trochę trudniej będzie Ci wyleczyć się z tego "myślenia o ciągłej rywalizacji",bo to kwestaiatego jaka jesteś i co przeżyłaś dotychaczas. Ponadto widzę lekkie uzależnienie się od przyjaciółki, być może trochęCie przytłacza a Ty boisz się sama podjąć działanie. Jak najbardziej postaraj się trochę odciąć,zmień otoczenie,myśl pozytywnie przede wszystkim. Jak podejmiesz sama jakieś wyzwanie (studia zaoczne) nabierzesz więcej pewności siebie i pomyślisz-potrafię to zrobić. Aha,jeżeli chodzi o programy komputerowe-nie taki diabeł straszny...ja w swojej pracy mam do czynienia z wieloma programami. Ilekroć jakiegoś nie znałam twierdziłam,że to dla mnieza trudne i na pewno sobie nie poradzę, ale...wystarczy spróbować-wszystkiego da się To jak najbardziej temat dla Ciebie. Nawiasem mówiąc ja też myślę,żeby coś zmienić w swoim życiu Wielkie dzięki za wsparcie 14 Odpowiedź przez sAmOtnA172 2012-08-28 09:30:50 sAmOtnA172 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-01-22 Posty: 584 Wiek: 22 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Walcz o siebie ;-)Napewno Ci cieżko ale udowodnij innym że jesteś silna i nikt Ci nie optymistycznie na to co się dzieje w twoim życiu tam na górze robią to po to bo mają jakiś poddawaj się dla swoich dzieci. "Zdolność bystrej obserwacji jest nazywana cynizmem przez tych, którzy jej nie posiadają." 15 Odpowiedź przez pomoc 2012-08-31 08:10:42 pomoc Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-02-04 Posty: 129 Wiek: 20 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Kasiu, dopiero od miesiąca starasz się zmienić swoje, życie i jeżeli w ciągu tygodnia nie zobaczysz postępów to nie przejmuj się tym . Na zaufanie potrzeba czasu. Nie przyjdzie tak od razu jakbyśmy chcieli. Uwierz mi że małymi kroczkami dojdziesz do siebie. Na pewno teraz jesteś inna z charakteru.. Nie wątpię. Ale ta niepewność minie.. Może nie do końca , bo zawsze jakieś zawahanie i ostrożność będziesz miała, ale zobaczysz.. Będzie dobrze. Tylko teraz trzymaj się tych osób, które przed związkiem i tą dziewczyną którzy byli dla Ciebie dobrzy W życiu bo­wiem is­tnieją rzeczy, o które war­to wal­czyć do sa­mego końca. 16 Odpowiedź przez 11kasik1990 2012-09-20 15:59:59 11kasik1990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-07-17 Posty: 25 Odp: do wszystkich ktorzy chca cos zmienic w swoim zyciu ! Witajcie !! Mam mały kryzys, wcześniej byłam zajęta sobą i czułam się coraz lepiej, ale od chyba 10 dni coś mnie dopadło. Wcześniej było coraz więcej lepszych dni, w których czułam, że się realizuję nowe cele itd. Ale zaczęła mi doskwierać samotność. 2 miesiące pracowałam nad sobą i było trochę efektów, jednak nie miałam czasu zająć się swoim życiem towarzyskim. Standardowy dzień wygląda tak, że siedzę w domu i tam zajmuję się róznymi sprawami: uczę się , potem jadę gdzieś coś załatwić, potem jadę na trening i tak prawie każdego dnia, spotkania zdarzają się raz na tydzień. I w końcu coś we mnie pękło i po prostu przestałam robić większość tych rzeczy i zaczęłam tęsknić za ludźmi. Dodatkowo najwięcej znajomych mam porozrzucanych prawie po całej Polsce, wiec w swoim mieście mam jedną bliską osobę, której mogę się zwierzyć osobiscie, a reszte znajomości utrzymuje przez internet i to nie daje mi spełnienia tak naprawdę. Wiadomo, że poznałam masę ludzi, jednak odkąd zaczęłam czuć się samotna tym bardziej nie chciałabym się umawiać z kimś tylko dlatego, że jestem samotna, jakoś glupio mi z tego powodu. Chcę wyjść z tego kryzysu. Trochę się przyjżałam wszystkiemu co mnie gnębi. Bo myślę, że ten cały problem jaki czuję w sobie samej jest po prostu tym całym moim bagażem który uzbierałam. I rozpisałam to , więc przepiszę Wam to :- kiedy chcę się całkowicie zająć sobą czuję poczucie winy, że nie powinnam - kiedy trenuję i myślę sobie,że jestem dobra ( próbuję w to uwierzyć ) to czuję się pyszna - kiedy chcę coś zrobić by sobie pomóc czytam książki ( poradniki itd), a potem budzę się, że cały dzień siedziałam w domu i nic nie robiłam - boję się krytyki innych ludzi i boję się też, że mogę zrobić coś źle- i przez to też mało działam ;/- non stop przeprowadzam samo -analizę- czuję się uwięziona - jest mi głupio, kiedy widzę jak każdy ma swoje zajęcia i działa a ja sama czuję się przy nich nieporadna i probuje ukryć mój że plusem jest to, że udało mi się załatwić sobie prace na przyszły okres , ponieważ spodobałam sie ludziom, ( mam na myśli swoją pasję ) i chca mnie zatrudnic okresowo. I cieszę się z tego powodu, bo wiem, że wtedy robiłam to co kocham i czułam się bardzo szczęśliwa i wiem,że to jest sposób w jaki ja chce się dzielić tym co kocham i tam zarabiać. Jednak ta praca jest okresowa , więc póki co nie mam tutaj żadnej już mam CV i wszystko przygotowane i postanowiłam , że taką pracę załatwię sobie w swoim mieście bo ona daje mi spełnienie. I dziś idę się zaprezentować. Mam nadzieję, że do tego czasu szybko sie otrząsnę bo nie chce iść tam w takim stanie a raczej pozytywnie nastawiona;p wiec jeszcze sie ogarnę i dopiero wtedy mi, że są rzeczy z którymi sama sobie nie potrafię poradzić i nie chce sie do tego przyznać przed znajomymi, raz mi sie udalo na te dwa miesiące w miarę sobie radzić, ale to mozolna praca i myślę ze byloby łatwiej gdyby ktoś przy mnie był komu mogłabym zwierzyć się ze swoich problemów , bo te wszystkie myśli we mnie nie daja mi spokojju i zamiast spokojnie planowac i realizowac to co chce musze codziennie z nimi walczyc;/ Dlatego proszę was bardzo o pomoc! Nie zrezygnowałam broń Boze ze zmiany swojego zycia ;p własnie chce wreszcie naprawić to wszystko co jest we mnie i co mi przyszkadza i potrzebuje czyjejsc pomocy. Bo zauwazyłam,że jednak to wszystko we mnie jest cały czas i jak tego nie załatwię to będę się cały czas męczyć. Pozdrawiam Was serdecznie i proszę o pomoc !!! Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź

Nie trzeba robić z siebie napaleńca, aby nie zostawać kolegą. To nic nie daje, bo jak kobieta wyczuje, że jesteśmy tacy tkliwi i lubimy dotykać każdą kobietę, to zaczyna wątpić w to, czy zmienimy to zachowanie w stałym związku w stosunku do koleżanek oraz zastanawia się jak często zmieniamy kobiety. To jest tanie.

To temat jednocześnie błahy i lekko kontrowersyjny. Zlekceważony i odłożony na ostatnią chwilę może przysporzyć niepotrzebnych niesnasek. W Polsce tradycyjnie to kobieta powinna zmienić personalia i w praktyce dzieje się tak (albo przynajmniej działo) w większości przypadków. Coraz częściej jednak narzeczeni decydują się na inne opcje uznawane niekiedy za nowocześniejsze. Podpowiadamy, jakie są możliwości. Wbrew pozorom wyjść z sytuacji jest sporo, a każde ma swoje wady i zalety. Z pewnością znajdziecie rozwiązanie, które będzie pasowało Wam obojgu. Zobacz film: "Ostra reakcja alergiczna spowodowana bukietem ślubnym" 1. Żona ma nazwisko męża Jak wspomnieliśmy na wstępie, jest to najpowszechniejsza procedura. Zwyczajowo z dniem ślubu panna młoda przyjmuje personalia narzeczonego i rozstaje się ze swoim nazwiskiem panieńskim. Większości kobiet to odpowiada i nie mają z tym problemu. Należy jednak wiedzieć, że są też inne możliwości, które potrafią na przykład... ułatwić nieco życie. Zmiana nazwiska po ślubie a prawo w Polsce ( 2. Mąż na nazwisko żony Być może niektórzy panowie przecierają właśnie oczy ze zdumienia, ponieważ ta opcja jest w naszym kraju nie tyle niepopularna, co uważana za... oznakę zniewieściałości. Często mężczyźni traktują taką propozycję jako atak na swoją dumę. Jeszcze częściej to rodzice młodego stawiają opór, o kolegach nie wspominając. Tymczasem nie ma w niej absolutnie nic złego. Jeśli kobiecie na tym zależy, warto to przedyskutować. To rozwiązanie poleca się również w przypadku, gdy nazwisko męża jest trudne (np. ciągle trzeba tłumaczyć, jak się je wymawia) lub mało sympatyczne - to idealna okazja do jego zmiany. 3. Małżonkowie zostają przy swoich nazwiskach Nie ma co ukrywać - opcja nad wyraz wygodna! Podczas gdy każde inne rozwiązanie wiąże się ze zmianą szeregu dokumentów prawnych, tutaj ten problem zupełnie znika. Pod względem formalnym i praktycznym po prostu się to opłaca. Trzeba jednak liczyć się z tym, że w wielu sytuacjach koniecznie będzie „udowadnianie”, że jest się prawnie małżeństwem (np. przy odbieraniu na poczcie listu poleconego do współmałżonka) albo tłumaczenie się ze swojej decyzji bliskim. 4. Oboje małżonków (lub tylko jeden) ma nazwisko dwuczłonowe Współcześnie to dosyć silny trend, zwłaszcza w dużych miastach i wśród kobiet, które wykonują prestiżowy zawód i silnie utożsamiają się ze swoim rodowym nazwiskiem. Szczególnie, jeśli na swoją pozycję zapracowały właśnie pod nim. Bywa więc tak, że mężczyzna zostaje przy nazwisku jednoczłonowym, a kobieta dodaje je do swojego pisanego po łączniku. Narzeczeni mogą też dosłownie zmiksować swoje nazwiska i oboje posługiwać się dwoma członami, wtedy jednak ważne jest ustalenie ich kolejności. Nie ze względów prawnych, ale praktycznych - nazwiska nie będą wtedy jednakowe. Zmiana nazwiska po ślubie a prawo w Polsce ( Sytuacja komplikuje się, gdy przykładowo mężczyzna ma już nazwisko dwuczłonowe, a kobieta chce je dołączyć do swojego. W Polsce nazwiska trzyczłonowe są zakazane, więc żona powinna wybrać jeden (dowolny) z członów i połączyć go ze swoim. Może również zrezygnować ze swojego nazwiska w ogóle i przyjąć mężowskie w całości. 5. Czy można zmienić nazwisko w trakcie małżeństwa ? Zmianę nazwiska swojego oraz ewentualnych dzieci, które narodzą się z tego związku, deklaruje się w dniu ślubu, a decyzję przedkłada kierownikowi USC w stosownym oświadczeniu. Przy ślubie konkordatowym należy to zrobić wcześniej, czyli jeszcze zanim urzędnik sporządzi notatkę o braku przeciwwskazań do zawarcia małżeństwa. Jeśli się tego nie zrobi, prawnie każdy z małżonków pozostanie przy swoim nazwisku, a potomstwo będzie nosiło domyślnie nazwisko dwuczłonowe i po ojcu, i po matce. Deklaracja jest więc bardzo istotnym momentem, którego nie powinno się lekceważyć. Zwłaszcza że wiele osób dopiero po czasie doznaje olśnienia, że podjęło złą decyzję i chce ją zmienić. Czy to możliwe? Tak, ale jest dosyć żmudne. Według polskiego prawa do zmiany nazwiska w trakcie trwania małżeństwa potrzebny jest "ważny powód". Ponieważ lista takich przyczyn jest otwarta, o rozpatrzeniu każdego podania decyduje na drodze administracyjnej urzędnik stanu cywilnego. Stąd też niezwykle istotne jest dobre uargumentowanie prośby. Przykładem może być sytuacja pewnej pary, u której potomek narodził się wiele lat po zawarciu związku małżeńskiego. Kobieta pierwotnie wolała pozostać przy nazwisku rodowym, ale oczekując dziecka, poczuła potrzebę dodania nazwiska męża, aby jako rodzina wszyscy nazywali się tak samo. Urzędnik uznał ten argument za wystarczający dla wydania zgody, jednak przeciągająca się procedura przysporzyła matce sporo stresu, bo decyzja o zmianie wydana została dopiero dzień przez rozwiązaniem, mimo że podanie zostało złożone pół roku wcześniej. Warto więc mieć na uwadze, że urzędy rzadko biorą pod uwagę nasze emocje. Artykuł powstał we współpracy z PlanujemyWesele – portalem-katalogiem ślubnym, Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Dowiedz się więcej: polecamy

Nie można przeprowadzić zmiany w życiu bez zmieniania wielu jego elementów. Na przykład wiele osób chciałoby nauczyć się nowego języka, ale nie są w stanie poświęcać systematycznej nauce nawet 15 minut dziennie. To wiązałoby się ze zmianą nawyków, trybu życia i myślenia, a to dla niektórych jest nie do zaakceptowania

Czy narcyz może się zmienić? Czy narcyza można zmienić? Czy można mu pomóc?Praktycznie każda kobieta, kiedy tylko zdaje sobie sprawę z tego, że jest w związku lub spotyka się z narcyzem, zadaje sobie podobne pytania. Uświadamia sobie, że narcystyczny mężczyzna jest wyposażony w pewne cechy charakteru, które znacznie utrudniają stworzenie z nim zdrowej tu na myśli szereg cech, z których najważniejsze to skłonność do manipulacji, brak empatii czy megalomania. Sprawiają one, że narcyz wychodzi na nieszczerego, niezaangażowanego, niegodnego zaufania, a nieraz nawet okrutnego jednak jest jakaś nadzieja? Czy jest jakaś szansa, że narcyz się zmieni? Chcemy wierzyć, że tak, choć od razu ci powiem, że nie zawsze jest to możliwe. Żeby tak się stało, muszą zostać spełnione pewne warunki – wówczas zmiana nie będzie prowizoryczna, nie będzie tylko czczą obietnicą, ale faktycznie sprawi, że wasza relacja zacznie zmierzać ku dzisiejszym wpisie spróbujemy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy narcyz może się zmienić, dlaczego właściwie tego oczekujemy, czego możemy się po nim spodziewać i jak (jeśli to możliwe) możemy pomóc mu w podjęciu decyzji o po lekturze zechcesz zgłębić temat relacji z mężczyzną o narcystycznej osobowości, zachęcam cię do sięgnięcia po mój e-book „Sposób Na Narcyza”. To kompletny poradnik, który odkryje przed tobą sekrety charakteru narcyza, relacji z nim w każdym jej aspekcie, a także dostarczy wielu cennych i praktycznych wskazówek, które pozwolą ci lepiej sobie z nim poradzić w różnych sytuacjach. Znajdziesz go prawie gotowi, żeby zacząć. Zanim jednak przejdziemy do zaplanowanych zagadnień, chciałbym zaproponować ci zrobienie krótkiego, darmowego testu online, który pomoże rozwiać twoje wątpliwości na temat narcystycznego charakteru mężczyzny, z którym masz do czynienia. Kliknij poniżej, odpowiedz na kilka prostych pytań i poznaj wynik! Dowiedz się, czy on jest narcyzemSpis treściCzy narcyz może się zmienić?Dlaczego chcesz, żeby narcyz się zmienił?Dlaczego narcyz może się zmienić?Dlaczego narcyz NIE może się zmienić?Czy narcyz się zmieni: jak mu pomóc?Czy narcyz może się zmienić: podsumowanieCzy narcyz może się zmienić?Odpowiedź na to pytanie brzmi: i tak, i nie. To pewnie nie bardzo cię satysfakcjonuje?Jak już zapowiedziałem we wstępie, przy pewnych spełnionych warunkach, jest szansa, że narcyz faktycznie się zmieni. Musisz mieć jednak świadomość, że narcyz jest typem osobowości, któremu takie zmiany przychodzą wyjątkowo trudno i niestety często do nich nie chwilę sobie przeanalizujemy te pozytywne i negatywne czynniki wpływające na jego zmianę, ale wcześniej chciałabym skupić się przez chwilę na tobie i na tym, co właściwie możesz rozumieć pod pojęciem „zmiana”.Dlaczego chcesz, żeby narcyz się zmienił?Kobieta, która poznaje narcyza, na początku jest nim oczarowana. Nic dziwnego: narcystyczni mężczyźni potrafią w sobie rozkochać dzięki temu, że posiadają umiejętność kreowania wizerunku. Narcyz wyczuwa twoje potrzeby i stara się do nich dostosować. Będzie seksowny i romantyczny – przynajmniej do momentu, aż stracisz dla niego narcyz już widzi, że ma nad tobą kontrolę, pozwala sobie na pokazanie swojego prawdziwego, dużo bardziej negatywnego oblicza. Próbuje sobie ciebie podporządkować i często daje ci do zrozumienia, że jesteś gorsza, niż on by tego oczekiwał. A twoje poczucie własnej wartości spada na łeb na szyję…Zaczynasz myśleć: co się takiego stało, że się zmienił? Winy upatrujesz w sobie, w otoczeniu, ale być może jeszcze nie wiesz, że to tak naprawdę nie jest zmiana, ale cecha narcyza – on taki jest. W zasadzie ciągle się zmienia: raz jest miły i czuły, innym razem chłodny i sarkastyczny, a ty nie umiesz znaleźć dla tego jego charakter na tyle ci przeszkadza, że postanawiasz z nim zerwać, on widzi, że traci nad tobą kontrolę i… znów się „zmienia”. Zaczyna pokazywać, że mu na tobie bardzo zależy, jest potulny, skruszony i obiecuje, że już nigdy nie będzie cię tak traktował. Jeśli w tym momencie mu zaufasz, historia najprawdopodobniej się powtórzy, bo on tak naprawdę się nie zmienił, a tylko założył inną musisz pamiętać, co oznacza twoja chęć zmiany partnera czy mężczyzny, który cię interesuje. Obietnica i tymczasowa zmiana zachowania narcyza to nie zmiana, tylko poza. Zmiana będzie u niego czymś, co nastąpi po długim czasie pracy i starań, nie z dnia na dzień. Jeśli więc chcesz, by narcyz się zmienił, będziesz prawdopodobnie mu w tym procesie towarzyszyć, co nie zawsze będzie łatwe. Do ciebie należy decyzja, czy chcesz na to poświęcić swój czas i narcyz może się zmienić?To, czy chcemy pomóc narcyzowi się zmienić, zależy w dużej mierze od tego, czy faktycznie wierzymy w jego szansę na zmianę. Dlatego poniżej przedstawiłem w punktach pewne uwarunkowania i okoliczności, których spełnienie i zajście może dawać nadzieję na zmianę narcyza:Narcyz chce się zmienić – to absolutnie podstawowy warunek. Każdy, kto ma jakiś problem czy nałóg, musi sam chcieć z nim walczyć i wygrać tę walkę. Wsparcie innych jest bardzo pomocne i ważne, ale motywacja musi mieć źródło w tej osobie, która przyznaje, że coś w jej życiu poszło nie tak i trzeba to naprawić. Jeśli twój narcyz pokazuje, że chce się zmienić, bo zamiast obiecywać, podejmuje konkretne kroki, to znak, że jest jakaś szansa na z którym masz do czynienia, nie ma aż tak silnych narcystycznych cech. Jeśli zmaga się z zaburzeniem osobowości narcystycznej, to musisz wiedzieć, że problem jest poważny, a ty jesteś w niego uwikłana. Takim ludziom trudno podjąć decyzję o terapii i osiągnąć w niej sukces. Jeśli natomiast mężczyzna, z którym się spotykasz, jest po prostu egoistyczny, humorzasty i ma rozbuchane ego, jego praca nad sobą może przynieść pozytywne mężczyźnie zależy na tobie. Być może ma on w sobie wystarczająco empatii i potrzeby bycia z drugim człowiekiem, że nie chce tak łatwo przekreślać waszego związku. Główną motywacją do zmiany dla narcyza jest właśnie jego relacja z kobietą. Ale tu znów trzeba zachować czujność, czy przypadkiem chęć zmiany nie jest tylko grą potrafi zanegować swój sposób postrzegania siebie i rzeczywistości. Musi to zrobić, by się zmienić, by pracować nad sobą samodzielnie i z terapeutą. To największa przeszkoda, która nie pozwala mu na zmianę. Całe życie narcyza oparte jest na wizerunkach, które tworzy – w celu zmiany musi najpierw przyznać, że są one mężczyzna jest gotów na podjęcie terapii. To trudna decyzja. Oznacza zgodę na podjęcie długiej i ciężkiej pracy. Terapia to nie jedno czy nawet dziesięć spotkań, ale często nawet wieloletni proces. Jeśli jednak narcyz podejmuje taką decyzję, można brać jego intencje bardziej na narcyz NIE może się zmienić?Istnieje jednak szereg okoliczności, które stoją na przeszkodzie zmianie narcyza i które być może spowodują, że nie będzie w stanie się zmienić (a przynajmniej tobie nie uda się być tego świadkiem). Przyjrzyjmy się im:Narcyz nie widzi problemu. Z tego powodu nie chce się zmienić. Robi to, co zwykle robi większość narcystycznych mężczyzn, czyli obarcza winą ciebie, zrzuca na ciebie odpowiedzialność za stan waszej relacji i za jego własne zachowania. A tobie pozostaje albo w tym tkwić, albo się od tego mężczyzna unika problemu. Ucieczka jest dla niego sposobem na rozwiązanie kwestii. Nie konfrontuje się, tylko usuwa, np. zaczyna spotykać się z inną kobietą. Więcej o tym przeczytasz we wpisie Czy narcyz wraca?.Narcyz czuje, że ma nad tobą kontrolę. Dopóki ją ma, otrzymuje od ciebie wszystko to, czego mu potrzeba. Stosuje swoją grę i widzi, że przynosi ona zamierzone rezultaty. A skoro tak się dzieje, to po co cokolwiek zmieniać?Narcyz nie boi się, że może stracić coś ważnego. Niestety bywa, że znajomość z tobą nie przedstawia dla niego aż takiej wartości. Widzi, że niczym nie ryzykuje, a w konsekwencji nie próbuje zakwestionować siebie i swoich narcystyczny nie jest empatyczny. To sprawia, że po prostu nie dociera do niego, jak bardzo cię krzywdzi. Nie potrafi postawić się w twojej sytuacji, nie ma wyrzutów sumienia, że sprawia ci ból, że czujesz się przy nim gorsza, że jest ci przykro i jesteś rozczarowana. Gdyby był w stanie to sobie uświadomić, być może chciałby to narcyz się zmieni: jak mu pomóc?Zakładając jednak, że istnieje jakaś szansa na to, że twojemu narcyzowi da się pomóc, czy możesz coś zrobić, żeby on się zmienił?Przede wszystkim to, co możesz zrobić, to odebrać mu choć trochę kontroli nad sobą, nauczyć się z nim rozmawiać i pokazać mu, że zmiana jest dla niego przepustką do tego, by cię nie stracić i otrzymać od ciebie coś, na czym mu o tym piszę w e-booku „Sposób Na Narcyza”. Klikając na poniższy obrazek, możesz zapoznać się ze szczegółami jego zawartości. Gwarantuję, że jeśli masz choćby podejrzenie, że mężczyzna, z którym jesteś w związku lub z którym się spotykasz, jest narcystyczny, ten poradnik pomoże ci zapanować nad jego trudnym charakterem i odzyskać niezależność. W tej chwili jest w promocyjnej cenie. Strategia, która pozwala bronić się przed narcyzem, zdobyć go, odzyskać lub uwolnić się od niegoSpróbuj choć trochę się do niego zdystansować i skupić na sobie. Nie musisz zawsze mu odpowiadać na telefony czy wiadomości, nie zawsze zgadzać się na spotkanie, nie zawsze mieć dla niego czas. To skłoni go do tego, żeby się postarać, by na nowo zyskać twoją uwagę, uczucie i gotowość do spełniania jego stawiaj granice i pilnuj, by ich nie przekraczał. W pierwszej kolejności musisz ochronić siebie i swoją niezależność. Wtedy zobaczy, że nie ma nad tobą całkowitej kontroli – to poczucie wcześniej skutecznie blokowało go przed podjęciem widzisz, że odpuszcza sobie trochę swoją grę, staraj się być mu bardziej przychylna, a sam poczuje, że zmiana może przynieść mu korzyści. Zauważaj jego pozytywne zachowania, rozmawiaj z nim dużo o uczuciach, by pobudzić jego narcyz zacznie rozważać terapię (za twoją lub cudzą namową, czy też w wyniku własnych przemyśleń), wspieraj go w tym postanowieniu. Będzie mu trudno wytrwać, nieraz na pewno przyjdzie kryzys, ale jeśli to cię nie zniechęci, twoja siła bardzo mu może pomóc. To jednak oznacza, że narcyz chce się zmienić, bo rozumie, że w jego życiu nie wszystko działa tak, jak narcyz może się zmienić: podsumowanieTym sposobem dotarliśmy do końca wpisu, w którym starałem się odpowiedzieć na pytanie, czy narcyz może się zmienić. Mam nadzieję, że po jego lekturze lepiej rozumiesz swoją sytuację oraz szanse i przeszkody, które mogą się pojawić na drodze do nie jesteś pewna, co powinnaś zrobić, jak postępować z narcyzem, jak z nim rozmawiać i jak egzekwować od niego swoje oczekiwania, sięgnij po „Sposób Na Narcyza”, w którym znajdziesz niezbędną ci wiedzę. Zawarłem tam mnóstwo bardzo praktycznych wskazówek, których nie zastąpi ci sama teoria na temat narcystycznego charakteru. Kliknij tutaj i spraw, by wasze role się odwróciły!Dziękuję ci za przeczytanie tego wpisu i życzę ci powodzenia w dalszych zmaganiach! Strategia, która pozwala bronić się przed narcyzem, zdobyć go, odzyskać lub uwolnić się od niego

Oszukuj tak dalej siebie, a zobaczysz, że nagle wszystko się zmieni.. Właśnie się nie zmieni! Czas to zrozumieć! Życie się samo nie zmieni. Jeśli robisz coś co nie działa i ciągle to powtarzasz, to ciągle będziesz miał to samo, nic się nie zmieni. Często to nie w pracowitości jest problem, tylko w samym kursie.

!!Czy można jeszcze go zmienic?? jak?!! - do Forum Kobiet To miejsce zostało stworzone dla pełnoletnich, aktywnych i wyjątkowych kobiet, właśnie takich jak Ty! Otrzymasz tutaj wsparcie oraz porady użytkowniczek forum! Zobacz jak wiele nas łączy ... Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Posty [ 10 ] 1 2010-12-10 19:50:22 Asia21011989 Szamanka Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-12-10 Posty: 282 Temat: !!Czy można jeszcze go zmienic?? jak?!!jesteś w związku od ponad 3 lat. Od jakiś 4 miesięcy zamieszkalalam z moim chłopakiem, na początku było naprawde miło, bardzo mi pomagał we wszystkim poprostu było widac ze mu zalezy i że się stara. Niestety ostatno się wszystko zmieniło, pomaga mi tylko jak wydre sie na nigo pokaże mu palcem co i jak, zaczął uzywac wobec mnie nie miłych słow. Nie rozmawia ze mną tyko jak coś nie jest po jego myśli to sie drze z roznymi epitetami. Uważa ze moim obowiązkiem jest mu robić kanapki do pracy. Kiedy mowię mu ze mi sie to nie podoba ze mam dość jego tekstow do mnie i że albo zmienia słownictwo albo sie rozstajemy obiecuje zmiany przeprasza, niestety zmiany nie trwaja dluzej niż tydzień. Przez to wszystko powli mi brzydnie, wiem ze go kocham i Cieżko mi bedzie bez niego ale mnie zbyt bardzo rani. Czy uwazacie ze jest jakieś wyjście z takiej sytuacji dziekuje za wypowiedzi. Pozdrawiam 2 Odpowiedź przez Amis 2010-12-10 20:46:21 Amis Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: technik logistyk Zarejestrowany: 2010-10-22 Posty: 1,963 Wiek: 40 Odp: !!Czy można jeszcze go zmienic?? jak?!! Macie inne spojrzenie na związek-rozmowa facet jest mało kulturalny ,zresztą ty tez krzyczysz a wtakich warunkach można tylko wywołać miesiące to bardzo mało i docieracie się -musicie nawzajem wykazać odrobinę dobrej woli, za was kciuki! ,,Bo żyć godnie to nie znaczy nie upadać, każdy robi błędy, ważne jak będziesz wstawać.'' 3 Odpowiedź przez Asia21011989 2010-12-10 20:52:22 Asia21011989 Szamanka Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-12-10 Posty: 282 Odp: !!Czy można jeszcze go zmienic?? jak?!!jeżeli prosze go o coś poraz dziesiąty w koncu nie potrafie sobie poradzić inaczej jak krzyknąć na niego. 4 Odpowiedź przez apetyt na życiee 2010-12-14 13:03:26 apetyt na życiee Powoli się zadomawiam Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-13 Posty: 55 Wiek: 42 Odp: !!Czy można jeszcze go zmienic?? jak?!! Nie wierzę w zmianę człowieka, sama tego doświadczyłam. Nie łudź się, że go zmienisz, nie zmienisz. Albo zaakceptujesz takim jak jest albo szkoda życia. Ja swoje zmarnowałam. Ze strachu. Przemiany są mozliwe, ale po bardzo wielkim tąpnięciu, to musi być eksplozja, zwykłe krzyki nie wystarczą. Oni są tak wychowywani, że na krzyk nie reagują, jakby im się lampki wyłączały. Ja akceptowałam chamstwo, arogancję, wyniosłość, egoizm i wszystko byle tylko kochał. I kochał. I dalej kocha.... zwłoki swojej żony. Dla przestrogi przeczytaj jak po dwudziestu latach otworzyłam klatkę i jak spaprałam własne życie. Z głupoty i ślepoty. Wpatruj się w niebo i śpiewaj z radości, gdyż słońce otula cię ciepłem i opromienia światłem - za darmo.? Phil Bosmans 5 Odpowiedź przez Silencee89 2010-12-14 13:09:52 Silencee89 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-11-16 Posty: 126 Wiek: 21 Odp: !!Czy można jeszcze go zmienic?? jak?!! Ja też uważam że tylko taka naprawde szczera rozmowa może pomóc...Może zrób mu niespodzianke, przygotuj kolacje,podaj wino...i zacznijcie rozmawiać, powiedz co Ci nie pasuje, nie jesteś żadną kurą domową żeby mu robić kanapki-nie na tym polega związek jak i partnerstwo że jedna strona usługuje drugiej... 163 cm wzrostu, z czego 2/3 to nogi, potem trochę atrakcji, a na samej górze 4-rdzeniowy procesor zmyślnie ukryty pod ciemną czupryną >>Mgła Uczuć<< 6 Odpowiedź przez atinasarz 2010-12-14 13:33:17 atinasarz Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-09-16 Posty: 873 Wiek: 40 Odp: !!Czy można jeszcze go zmienic?? jak?!!Asia21011989 - dośc typowy obraz osób które mają za sobą zakochanie i w ich związek zaczyna wkraczać codzienne życie z obowiązkami, zmęczeniem i różnymi nastrojami, oprócz tego każde z was wnosi swoje codzienne przyzwyczajenia, powiela obraz domów rodzinnych tego jakią rolę pałniła mama i tata. Moja rada porozmawij z nim, dowiedz się jak to było u niego w domu, dlaczego reaguje krzykiem a sądzę że wtedy będziesz mogła zrozumieć zskąd takie zachowanie a dzięki temu można coś zmienić. Uwazam że człowieka nie mozna zmienić ale jego zachowanie i przyzwyczajenia jak najbardziej tak tym bardziej jeśli temu czlowiekowi powiem ci taką ciekawostkę [obserwację własną i relacje znajomych żonatych koleżanek] co do proszenia żeby facet coś zrobił to przeważnie u większości robią wtedy kiedy żona "wścieknie się", lub obrazi albo sama zaczyna daną rzecz robić. Nie mart się będzie dobrze większość par przechodzi przez to co wy - głowa do góry. 7 Odpowiedź przez Asia21011989 2012-04-20 15:11:13 Asia21011989 Szamanka Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-12-10 Posty: 282 Odp: !!Czy można jeszcze go zmienic?? jak?!!Witam wszystkich. Otorz moja historia jest bardzooo dluga dlatego zminimalizuje ja do minimum. Dlugo zastanawialam sie czy to opisac. Pisalam i usuwalam i tak wkolko. Jestem ze swoim chlopakiem przez5lat. Miedzy nami bywalo roznie czasem klutnie a czasem raj. Pomiedzy nami nigdy nie doszlo do rekoczynu tak jak w niektorych zwiazkach. Moj partnet popala marichuane,jest szalenczo zakochany w No i chyba najgorsze bo do reszty przywyklam jest chorobliwie zazdrosny powiedzialabym ze meczaco. Wiele razy z nim rozmawialam o tym ze ja potrzebuje stabilizacji ale on wymysla jakies glupie terminy. Twierdzi ze bardzo mnie kocha najbardziej na swiecie. Ale..... Od pewnego czasu kiedy zaczol psuc mi sie samochod znalazlam mechanika ktory chyba mnie zauroczyl. Ja jego z tego co widac tez. A moze poprostu potrzebuje z kims pogadac. On jest zawsze wtedy kiedy go potrzebuje. Nigdy nie zdradse swojego mezczyzny bo dla mnie to upokazajace. Ale boje sie ze zostanie mi to wmowione. Prosze o moze jakas porade. DziekujeOffline 8 Odpowiedź przez semiramida 2012-04-20 15:49:30 semiramida Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-12-09 Posty: 500 Odp: !!Czy można jeszcze go zmienic?? jak?!! Asia21011989 napisał/a:Pomiedzy nami nigdy nie doszlo do rekoczynu tak jak w niektorych gratuluje..jesteś z partnerem, który Ci nie ufa, bo zazdrość wynika właśnie z braku zaufania...czy dałaś mu kiedykolwiek powód, żeby Ci przestał ufać? jeśli jego zazdrość, jest rzeczywiście, tak jak napisałaś, chorobliwa, to taką już się leczy u specjalistów..choćbyś nie wiem, jak przekonywała, że nic się nie stało, to on i tak będzie widział to po swojemu.. 9 Odpowiedź przez Asia21011989 2012-04-20 18:42:35 Asia21011989 Szamanka Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-12-10 Posty: 282 Odp: !!Czy można jeszcze go zmienic?? jak?!!Nigdy mu nie dalam zadnego powodu do zazdrosci. Nigdy sie z nikim innym nie spotykalam. Sama nawet nie moge wyjsc do pabu. On jest moim pierwszym facetem a ja jego kobieta. Mam swiadomosc tego ze on mi nie ufa i o tym z nim rozmawialam wiele razy nawet powiedzialam ze nie bez zaufania i lepiej bedzie jak sie rozejdziemy. To obiecywal ze postara sie zmienic. Jest duzo przykladow ktorymi moge sypac jak z rekawa. Posty [ 10 ] Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Zobacz popularne tematy : Mapa strony - Archiwum | Regulamin | Polityka Prywatności © 2007-2021

oWZki. 322 286 97 9 418 29 476 284 403

mozna zmienic kobiete ale to nic nie zmieni