Podwyższona temperatura ciała to podstawowy sygnał alarmowy, że w organizmie dzieje się coś niedobrego. Powszechny jest pogląd, że gorączkę trzeba jak najszybciej obniżyć i takie postępowanie uważa się za formę leczenia infekcji. Czy jednak dobrze robimy walcząc z gorączką? Kiedy zbijać temperaturę, a kiedy jest to niewskazane? Jak sobie z nią radzić bezpiecznie i skutecznie? Podwyższona temperatura ciała to podstawowy sygnał alarmowy, że w organizmie dzieje się coś niedobrego. Powszechny jest pogląd, że gorączkę trzeba jak najszybciej obniżyć i takie postępowanie uważa się za formę leczenia infekcji. Czy jednak dobrze robimy walcząc z gorączką? Kiedy zbijać temperaturę, a kiedy jest to niewskazane? Jak sobie z nią radzić bezpiecznie i skutecznie? Czym jest gorączka? Od ilu stopni jest gorączka?Gorączka pomaga walczyć z drobnoustrojamiObjawy gorączkiUwaga na odwodnienie organizmuHerbatki i napary napotne na gorączkęJak zbić gorączkę?Homeopatia na gorączkęJak postępować po chorobie z gorączką?Co jeść po przebytej infekcji i stanach gorączkowych? Czym jest gorączka? Od ilu stopni jest gorączka? O gorączce mówimy wtedy, gdy . Za normę uznaje się temperaturę 36,6°C, mierzoną pod pachą. Od ilu stopni jest gorączka? Jeśli gorączka nie przekracza 38°C, mówimy o stanie podgorączkowym, jeśli dochodzi do wysokości 38,5°C, jest to gorączka umiarkowana, natomiast temperaturę powyżej tej wartości określamy jako wysoką. Gorączka jest najczęściej odpowiedzią organizmu na stan chorobowy. Pojawia się w przebiegu chorób infekcyjnych, takich jak grypa, zapalenie oskrzeli, różne infekcje wirusowe. Jest też często objawem towarzyszącym wszelkim zatruciom pokarmowym, a także schorzeniom, w których występują biegunka, wymioty i silny ból brzucha. 5 objawów grypy, które warto umieć rozpoznać Gorączka pomaga walczyć z drobnoustrojami Gorączka jest stanem, który budzi duże zaniepokojenie zwłaszcza u rodziców małych dzieci. To podstawowy sygnał alarmowy, że coś niedobrego się dzieje i należy szybko reagować. Dlatego powszechny jest pogląd, że gorączkę trzeba jak najszybciej obniżyć i takie postępowanie uważa się za formę leczenia infekcji. Tymczasem jest zupełnie odwrotnie. Gorączka nie jest chorobą! Jest ona tylko objawem, że proces chorobowy się toczy, a nasz organizm się przed nim broni. Leczyć należy przyczynę gorączki, a nie samą gorączkę. To właśnie podwyższona temperatura ciała jest jednym z naszych podstawowych mechanizmów obronnych i obniżanie jej na siłę za pomocą środków farmakologicznych bywa często dużym błędem. Podwyższona temperatura ciała skutkuje wielokrotnym zwiększeniem aktywności naszego układu odpornościowego. Powoduje również, że drobnoustroje chorobotwórcze namnażają się wolniej, organizm szybciej produkuje komórki odpornościowe i w rezultacie zdobywa przewagę w walce z infekcją. Dlatego szybkie i sztuczne obniżanie temperatury stanowi ingerencję w naturalne procesy obronne organizmu, co może wydłużyć czas choroby i niepotrzebnie osłabić organizm. Tak naprawdę gorączka jest najczęściej naszym sojusznikiem w zwalczaniu choroby, więc należy podejść do niej racjonalnie. Uwaga! Jeśli gorączka: utrzymuje się na wysokim poziomie dłużej niż 1–2 dni (dotyczy to zwłaszcza dzieci i osób starszych) jest objawem innej poważnej choroby i ma charakter nawracający następuje stopniowe pogorszenie stanu chorej osoby i gorączka jest cały czas bardzo wysoka. Należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Podobną czujność powinni wykazać rodzice bardzo małych dzieci, u których podwyższenie temperatury ciała może nastąpić bardzo gwałtownie i szybko. Szczególną ostrożność trzeba zachować, jeśli wiadomo, że dziecko miało kiedyś epizod drgawek gorączkowych oraz jeśli temperatura przekracza 40°C. Wówczas konieczne jest częste mierzenie gorączki (ponieważ mały pacjent nie poskarży się na złe samopoczucie) i szybkie reagowanie na wzrost temperatury. Objawy gorączki Gdy mamy do czynienia ze „zwykłą” gorączką, bez niepokojących symptomów zagrażających zdrowiu, najczęściej możemy poradzić sobie z nią domowymi sposobami i lekami naturalnymi. Z reguły przyczyną wystąpienia gorączki są infekcje różnego rodzaju. Zazwyczaj towarzyszą im takie objawy jak: kaszel katar ból głowy bóle mięśniowe ból gardła uczucie rozbicia osłabienie Jakie są objawy gorączki oprócz podwyższonej temperatury ciała? W przebiegu gorączki często pojawiają się dreszcze, choremu jest zimno i się trzęsie lub przeciwnie – jest mu gorąco i silnie się poci. Gorączka u dziecka – zbijać czy nie? Uwaga na odwodnienie organizmu Najważniejszą rzeczą w trakcie gorączki – głównie u dzieci, ale dotyczy to osób w każdym wieku – jest nawadnianie organizmu. Osoba z wysoką temperaturą ciała oddaje przez skórę do otoczenia o wiele więcej wody niż zdrowy człowiek. Dlatego istnieje poważne ryzyko odwodnienia organizmu, szczególnie u maluchów, gdy gorączka jest bardzo wysoka. Niezależnie zatem, czy odczuwamy pragnienie i z chęcią sięgamy po napoje, czy też w ogóle nie chce nam się pić, należy regularnie przyjmować płyny. Najlepiej, jeśli będą to ziołowe herbatki, które same w sobie stanowią lekarstwo na gorączkę. Herbatki i napary napotne na gorączkę Najbardziej skutecznymi środkami obniżającymi temperaturę są zioła lub leki, które wywołują silne pocenie się. Wraz z potami ciało się ochładza i gorączka spada. Do takich specyfików należy między innymi: herbata z kwiatów lipy herbata z kwiatów czarnego bzu sok z malin preparaty z kory wierzby silnie napotnie działa też napar z ziela krwawnika Herbatki te powinno się pić bardzo ciepłe, nie na tyle gorące, żeby się oparzyć, ale jeśli będą tylko ciepłe lub letnie, nie spełnią swojej funkcji. Można je dosłodzić odrobiną miodu, który poprawia smak ziół, a dodatkowo korzystnie wpływa na odporność i nawilża śluzówkę gardła. Jeśli się obficie spocimy, nie narażajmy się na wychłodzenie, należy pozostać pod kocem, w cieple, zmienić ubranie na suche i… dalej popijać herbatki. Jeśli jest nam zimno, a podwyższonej temperaturze ciała towarzyszą dreszcze i drżenie, musimy się rozgrzać gorącą herbatą z imbirem, cynamonem, goździkami i ewentualnie miodem (choć miód, aby nie stracił swoich prozdrowotnych właściwości, powinien być dodawany do herbaty o temperaturze 40 stopni). Jeśli mamy ochotę coś zjeść i gorączka nie osłabiła apetytu, dobrze jest przyrządzić sobie ciepłą owsiankę z rozgrzewającymi przyprawami – cynamonem, imbirem, kardamonem (sprawdź przepis na rozgrzewającą owsiankę) – lub gorącą zupę przyprawioną chili, kolendrą, pieprzem i imbirem. 7 błędów popełnianych podczas leczenia infekcji Jak zbić gorączkę? Jeżeli natomiast przy gorączce skóra jest rozpalona i zaczerwieniona, sucha lub spocona, pojawia się silne pragnienie, suchość jamy ustnej, gardła i warg, ból i zaczerwienienie gardła, wówczas należy organizm ochłodzić. Jak zbić gorączkę? W tym celu można stosować zimne okłady lub chłodną kąpiel. Nie oznacza to absolutnie, że chory ma się zanurzyć w lodowatej wodzie! Temperatura wody ma być niższa od temperatury ciała co najwyżej o 2°C. Można ewentualnie stopniowo dolewać chłodniejszej wody, jeśli to konieczne. Najlepiej przykładać chłodne ręczniki na okolice karku i czoła. Homeopatia na gorączkę Bardzo bezpiecznym i skutecznym sposobem na walkę z gorączką jest homeopatia. W zależności od tego, jak przejawia się gorączka u danej osoby, dopasowujemy lek do obrazu choroby. Jeśli gorączka jest dość wysoka i pojawia się nagle, a wcześniej pacjent silnie przemarzł lub przewiał go zimny, suchy wiatr, skutecznie zadziała lek Aconitum. Natomiast gdy wysokiej gorączce towarzyszy silne pragnienie, wysuszenie śluzówek, suchy kaszel, pobudzenie, a skóra jest spocona – sięgnijmy po lek Belladonna. U chorego, który jest tak silnie osłabiony, że nie ma siły unieść szklanki z wodą, skarży się na ból głowy i drżenia mięśniowe, nie ma pragnienia, a gorączka jest na średnim poziomie, skutecznym lekiem będzie Gelsemium. Lekiem, który pomoże nam w sytuacji, gdy oprócz gorączki odczuwamy bardzo silne bóle mięśniowe i kostne, rozbicie mięśniowe, czyli po prostu „łamanie w kościach” w całym ciele, będzie Eupatorium perfoliatum. Charakterystyczną cechą u pacjenta potrzebującego tego leku jest również bolesność oczu, która nasila się przy dotyku i ucisku na gałki oczne. Gdy pojawia się gorączka na niezbyt wysokim poziomie i towarzyszą jej dreszcze, katar, złe samopoczucie i duża wrażliwość na zimno, można zastosować lek Nux vomica. Gdy zaś gorączka utrzymuje się na stałym, lecz niezbyt wysokim poziomie, chory jest blady i silnie osłabiony, a dodatkowo dokucza mu suchy, napadowy kaszel i czasem pojawia się krwawienie z nosa, pomocnym lekiem w tych dolegliwościach będzie Ferrum phosphoricum. Czasem gorączka nie jest wynikiem infekcji. Wysoka temperatura może być reakcją na silny stres lub uraz. Jeśli przyczyną gorączki jest upadek, silne stłuczenie lub jakikolwiek inny uraz, który spowodował uszkodzenie ciała i przestrach – najlepszym wyborem będzie Arnica montana. Dobrze się sprawdza szczególnie w przypadku dzieci, które reagują bardzo emocjonalnie i czasem nawet niezbyt poważne zdarzenie może wywołać silną reakcję w postaci gorączki. Jeśli dziecko zagorączkuje z powodu pozytywnych emocji (i to się zdarza), jak np. radosne podekscytowanie spowodowane przyjęciem urodzinowym, dobrze sprawdzi się w takiej sytuacji Aconitum lub Coffea cruda. 7 naturalnych sposobów na wirusy Jak postępować po chorobie z gorączką? Gdy gorączka spadnie, zaczynamy wracać do formy, czujemy się coraz lepiej – to nadal nie jest oznaka całkowitego zdrowia. Gorączka, chociaż korzystna, z reguły pozostawia po sobie osłabienie i zmęczenie. Jeśli w czasie choroby doszło do wystąpienia bardzo silnych potów, to sam ten fakt już powoduje, że organizm może być wyczerpany. Lekiem, który pomoże w rekonwalescencji i spowoduje szybszy powrót do równowagi będzie China rubra. Nie zastąpi ona jednak konieczności prawidłowego zadbania o siebie w okresie powrotu do zdrowia. Nie powinniśmy od razu po chorobie wracać do pracy i normalnej, codziennej aktywności, podobnie jak nie powinno się zbyt szybko posyłać dzieci do szkoły lub przedszkola. Organizm potrzebuje w tym czasie właściwego odżywiania, ciepła i odpoczynku. Najlepiej i najszybciej się zdrowieje w czasie snu. Jeśli zbyt szybko powrócimy do zwykłego trybu życia, może się okazać, że choroba wkrótce znowu nas dopadnie, ponieważ nie nabraliśmy wystarczająco dużo sił i nasz układ odpornościowy nie poradzi sobie z kolejną infekcją. Co jeść po przebytej infekcji i stanach gorączkowych? W naszym jadłospisie powinny wówczas zagościć: potrawy ciepłe, gotowane, z dużą ilością przypraw zupy mocy warzywa korzeniowe kasze owsianka wzmacniające herbaty ziołowe: napary z krwawnika, napary z tymianku preparaty z jeżówki, która silnie stymuluje układ odpornościowy Nie zapominajmy także o minerałach – komórki układu odpornościowego potrzebują cynku i selenu. Cynk występuje między innymi w pestkach dyni i słonecznika, w kaszy gryczanej i czosnku, selen zaś w orzechach brazylijskich. Dobrym pomysłem jest również zadbanie o probiotyki w diecie. Dużą ich ilość znajdziemy w kiszonkach różnego rodzaju oraz w kefirze. Zasilają one florę bakteryjną przewodu pokarmowego dzięki zawartym w nich korzystnym szczepom bakterii probiotycznych. Możemy skorzystać z gotowych suplementów zawierających witaminy i probiotyki – poprośmy zaufanego farmaceutę o poradę, który z oferowanych specyfików jest najlepiej przyswajalny. Należy jednak pamiętać, że nic nie zastąpi racjonalnego sposobu odżywiania się i właściwych produktów żywieniowych, wraz z którymi codziennie dostarczamy organizmowi potrzebnych minerałów i witamin w ilościach niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania. Cynk i selen na odporność